Sekiranya ada yang mengharapkan hubungan transatlantik yang lebih mesra selepas termeterainya perjanjian terbaharu, harapan tersebut ternyata meleset. Washington sekali lagi mengemukakan suatu senarai “permintaan khas” kepada Kesatuan Eropah (EU), manakala semangat kerjasama dua hala pula dilihat semakin suram.
Pentadbiran Trump secara terbuka menyatakan komitmen untuk membentuk hubungan perdagangan yang “saling menguntungkan, adil dan seimbang”. Dalam tafsiran diplomatik biasa, kenyataan sedemikian membawa maksud bahawa EU akan dijangka membuat konsesi besar. Dalam erti kata lain, Brussels kini terpaksa mencari titik kompromi yang baharu — walaupun menjadi semakin jelas bahawa EU sedang mendekati garis merah dasar-dasar terasnya.
Setakat ini, butiran penuh tuntutan Amerika Syarikat belum didedahkan secara rasmi. Namun, apa yang pasti, Presiden Trump ingin memulakan semula rundingan komprehensif yang meliputi spektrum isu yang luas — termasuk perundangan digital, piawaian etika korporat, serta dasar berkaitan perubahan iklim. Bagi EU, pendekatan menyeluruh sebegini berisiko menjadikan rundingan sebagai satu permainan politik menyerah dahulu — di mana kekuatan akan diukur berdasarkan kesediaan pihak lawan untuk berkompromi.
Di sebalik tekanan itu, terdapat sedikit sinar pada beberapa sektor utama. Tarif bagi kenderaan buatan Eropah telah diberi kelonggaran kepada 15%, iaitu jauh lebih rendah daripada ancaman asal sebanyak 25%. Pemilik BMW dan syarikat pengeluar dari Stuttgart sehingga ke Paris kini boleh menarik nafas lega — sekurang-kurangnya untuk sementara waktu. Sektor farmaseutikal juga menikmati kelonggaran dasar, manakala Eropah bersetuju untuk mengurangkan kadar tarif terhadap produk industri terpilih dari Amerika Syarikat. Walau bagaimanapun, semua kelonggaran ini masih tertakluk kepada kelulusan Parlimen Eropah — yang tidak mustahil akan memutuskan bahawa “tiada perjanjian sama sekali” mungkin merupakan respons yang paling wajar.
Namun keresahan terus menyelubungi perbincangan di belakang tabir diplomatik. Tanda-tanda awal menunjukkan bahawa Amerika Syarikat mungkin sedang merancang peluasan tarif secara beransur-ansur — menyasarkan sektor-sektor baharu tanpa sebarang pengumuman formal. Dalam suasana sebegini, rundingan antara AS dan EU tidak lagi terikat kepada isu perdagangan semata-mata, sebaliknya ditenggelami oleh ketidaktentuan politik yang mendalam serta ketegangan ekonomi global yang semakin meruncing.
Dengan amaran yang semakin jelas kelihatan, persoalan utama kini bukan lagi mengenai siapa yang akan menang di meja rundingan, tetapi sejauh mana pasaran transatlantik mampu bertahan dalam permainan dasar yang semakin rumit dan mendebarkan ini.
