Wyniki październikowego posiedzenia Fed są kontrowersyjne. Ogólnie rzecz biorąc, regulator realizował najbardziej oczekiwany scenariusz: obniżył stopę procentową o 25 punktów bazowych i zasugerował utrzymanie pozycji oczekiwania w najbliższej przyszłości. Biorąc pod uwagę ogólną gotowość na taki scenariusz, dolar powinien był zareagować pozytywnie, ponieważ sam fakt złagodzenia polityki pieniężnej został już uwzględniony w cenach bieżących. Ale późniejsza retoryka Jerome Powella osłabiła pozycję byków dolarowych. W rezultacie indeks dolara spadł z 97,599 do obecnych 97,148, a para eur/usd z kolei umocniła się około połowy 11 figury, w oczekiwaniu na jutrzejsze dane Nonpharm. Ogólnie rzecz biorąc, nie wydarzyło się nic katastrofalnego dla dolara - Fed po prostu nie usunął niepewności co do przyszłych perspektyw polityki pieniężnej.
Wczoraj amerykański regulator wyraźnie starał się zachować równowagę między nastrojem "jastrzębim" a "gołębim". Tę "sztukę dyplomacji" doskonale opanował szef EBC Mario Draghi, a jego koledzy z Rezerwy Federalnej nie są tak eleganccy w swoich wypowiedziach. Z jednej strony członkowie Fedu usunęli zdanie, że są gotowi "podjąć odpowiednie środki w celu wsparcia wzrostu gospodarczego". Zastąpili to sformułowanie obietnicą monitorowania przychodzących danych w celu "oceny odpowiedniego kierunku stawek dla funduszy federalnych". Mówiąc prościej oznacza to, że krótkoterminowy cykl korekty stóp procentowych został zakończony, a teraz wszystko będzie zależeć od przychodzących danych - to znaczy, że regulator zatrzymuje się na czas nieokreślony.
Z drugiej strony Rezerwa Federalna raczej ograniczyła ogólny stan rzeczy w amerykańskiej gospodarce. Organ regulacyjny przyznał, że nadal istnieje niepewność co do przyszłych perspektyw, inflacja ogólna i bazowa znajdują się poniżej docelowego poziomu dwuprocentowego, a aktywność gospodarcza rośnie w "umiarkowanym tempie". Członkowie Fed zauważyli również negatywny trend w obszarze eksportu i inwestycji biznesowych. Jeśli mówimy o pozytywnych aspektach, regulator wyodrębnił amerykański rynek pracy: tempo wzrostu liczby zatrudnionych, a także rekordowo niskie bezrobocie tradycyjnie jest po stronie byków dolarowych.
Ogólnie tonacja dołączonego oświadczenia była raczej łagodna. Rezerwa Federalna zawiesiła cykl obniżania stóp procentowych, ale na razie data jest nie wiadoma. Poza tym wielu ekspertów spodziewało się podwyżki stóp procentowych w następnym roku (niektórzy mówili nawet o pierwszej połowie 2020 r.). Jednak Jerome Powell położył kres takim oczekiwaniom. Przemawiając na konferencji prasowej powiedział, że regulator w przyszłości raczej nie rozważy opcji podniesienia stopy. Według niego "wymaga to stałego i dość znacznego wzrostu inflacji". Tylko w tym przypadku, zdaniem Powella, Rezerwa Federalna zacznie "myśleć" o takim kroku.
Warto przypomnieć, że na wrześniowym posiedzeniu, kiedy Rezerwa Federalna obniżyła również stopę procentową o 25 punktów bazowych, nastąpił podział wśród członków Fed. Punktowy wykres oczekiwań członków Fed sugeruje, że siedmiu urzędników Fed oświadczyło, że podejmie dalsze kroki w celu złagodzenia polityki pieniężnej, podczas gdy pięciu ich kolegów wybrało scenariusz oczekiwania, przynajmniej do końca roku. Kolejnych pięciu członków Fed nie wykluczyło wzrostu stóp procentowych o 25 punktów.
Z kolei ogłoszone wczoraj stanowisko Powella wskazuje, że jastrzębie ponownie rozważyły swoją opinię na temat perspektyw podniesienia stopy w przyszłym roku - teraz wszystko będzie zależeć od dynamiki wzrostu inflacji. W tym kontekście interesujące będzie zapoznanie się z protokołem wczorajszego posiedzenia (zostanie opublikowane za 2 tygodnie) w celu oceny równowagi sił w Fed.
Jeśli polityka pieniężna jest teraz naprawdę "przywiązana" do inflacji, to jest to zła wiadomość dla byków dolarowych. Indeks cen konsumpcyjnych opublikowany w październiku był rzeczywiście bardzo słaby. Ogólny wskaźnik miesięczny niespodziewanie zwolnił do zera, w przeciwieństwie do prognoz wzrostu do 0,1%. W ujęciu rocznym wskaźnik CPI pozostał na miejscu: we wrześniu wskaźnik osiągnął 2,4% r/r, chociaż ekonomiści oczekiwali wzrostu do 2,5%. Rozczarowała również inflacja bazowa. Indeks podstawowy, z wyłączeniem cen żywności i energii, spadł bardziej niż oczekiwano. W ujęciu miesięcznym wskaźnik osiągnął w ubiegłym miesiącu 0,1%, chociaż eksperci przewidywali większy wzrost. Spowolnienie inflacji bazowej jest niepokojącym sygnałem, szczególnie przy spadku wskaźnika cen PKB i komponentu inflacyjnego Nonpharm.
Dlatego wyniki wczorajszego posiedzenia Fed są kontrowersyjne, ale wyraźnie nie są na korzyść amerykańskiej waluty. Dalszy wzrost korygujący pary EUR/USD będzie zależeć od dzisiejszych danych o wzroście inflacji w Europie i jutrzejszych danych Non-Farm (szczególnie od dynamiki wzrostu płac). Jeśli te podstawowe czynniki odpowiednio na to zareagują, para pokona najbliższy poziom oporu 1.1210 (górna linia wskaźnika Bollinger Bands na wykresie dziennym), z zamiarem osiągnięcia głównego poziomu oporu 1.1300 (dolna granica chmury Kumo, która zbiega się z górną linią wskaźnika Bollinger Bands na wykresie tygodniowym).
