Indeks dolara amerykańskiego osiągnął w piątek 5-dniowe minimum w odpowiedzi na niekorzystne dane o sprzedaży detalicznej. Amerykańskie statystyki makroekonomiczne są zaskakujące zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym kontekście. Silna inflacja nastąpiła po wyjątkowo słabych Nonfarmach. Jednak dolarowe byki nie zdążyły wykorzystać optymizmu inwestorów, gdyż spadły na nich piątkowe statystyki, które przyciągnęły indeks dolara do podstawy 90. figury.
Z kolei para euro-dolar utknęła w szerokim przedziale cenowym. Z jednej strony nabywcom EUR/USD udało się skonsolidować na poziomie 21 pozycji, z drugiej jednak nie udało im się pokonać oporu na poziomie 1,2170 (górna linia wskaźnika Wstęg Bollingera na dziennym wykresie). Niedźwiedzie próbowały również pokazać charakter w zeszłym tygodniu, testując 20. poziom cenowy. Ale gdy tylko para spadła poniżej 1,2100, impuls z południa stopniowo zanikał, napotykając aktywny opór ze strony kupujących. Sytuacja techniczna, o której będziemy mówić poniżej, mówi o priorytecie pozycji długich. Ale do skoku cenowego potrzebny jest odpowiedni powód informacyjny, który pomoże bykom EUR/USD osiągnąć poziom 22. figury.
Warto zwrócić uwagę, że byki dolarowe nie były długo w stanie euforii po publikacji danych o wzroście inflacji w USA. Wskaźniki odnowiły długoterminowe rekordy, ale fakt ten nie zrobił wrażenia na członkach amerykańskiego regulatora. Od minionej środy wielu przedstawicieli Fed wypowiadało się na temat swojego stanowiska. I wszyscy stwierdzili, że impulsowy wzrost inflacji nie stanie się podstawą do rewizji parametrów polityki pieniężnej. Ogólne stanowisko postaci "gołębiej" sprowadza się do kilku tez. Po pierwsze, według Rezerwy Federalnej wzrost inflacji będzie przejściowy i ustąpi w drugiej połowie roku. Po drugie, zdaniem przedstawicieli Banku Centralnego, nagły wzrost inflacji to efekt niskiej bazy z zeszłego roku, kiedy kryzys koronawirusa zaczął się w pełni objawiać. Po trzecie, członkowie regulatora niestrudzenie powtarzają, że Fed potrzebuje stałego wzrostu inflacji, a nie jednorazowego jej skoku.
Niektórzy członkowie Fed (w szczególności wiceprezes banku centralnego Richard Clarida) również mówili o nierównomiernym ożywieniu amerykańskiej gospodarki. Jednocześnie wskazywali na niekorzystne nonfarmy, co w szczególności odzwierciedlało wzrost bezrobocia. Piątkowe publikacje również rozczarowały traderów, potwierdzając obawy członków Fed.
Tym samym wolumen sprzedaży detalicznej w USA był w kwietniu na zerowym poziomie po silnym wzroście w marcu (marcowy wskaźnik odnowił roczny rekord, sięgając 10 proc.). Wyłączając sprzedaż samochodów, wskaźnik spadł łącznie do obszaru ujemnego, kształtując się na poziomie -0,8%. Oba komponenty znalazły się w "czerwonej strefie", znacznie odbiegając od prognozowanych wartości. Spadek sprzedaży w kwietniu odnotowano w 8 z 13 kategorii detalicznych.
Jednak nie tylko sprzedaż detaliczna w piątek rozczarowała inwestorów. Inne wskaźniki również znalazły się w "czerwonej strefie". Na przykład wolumen produkcji przemysłowej wzrósł tylko o 0,7% wobec prognozowanego wzrostu do 0,9% i poprzedniej wartości 2,4%. Indeks nastrojów konsumentów Uniwersytetu Michigan spowolnił do 82 punktów. Wskaźnik systematycznie rośnie od trzech miesięcy i według prognoz powinien wykazać dodatnią dynamikę w maju (do 90 pkt), ale realny wynik rozczarował uczestników rynku.
Innymi słowy, opublikowany w piątek blok statystyk makroekonomicznych ostatecznie zniweczył "jastrzębie" oczekiwania inwestorów. Członkowie Fed potwierdzali słuszność takich wniosków jedynie swoją "gołębią" retoryką.
Ale euro otrzymało w zeszłym tygodniu wsparcie ze strony EBC. Z opublikowanego w piątek protokołu kwietniowego posiedzenia jasno wynika, że w czerwcu członkowie regulatora będą rozmawiać o ograniczeniu awaryjnego programu skupu aktywów (OIPE). W dokumencie stwierdzono, że "na następnym posiedzeniu w sprawie polityki pieniężnej należy przeprowadzić nową kompleksową ocenę wspólną". W zasadzie fakt ten nie był zaskoczeniem dla traderów - niektórzy członkowie europejskiego regulatora dopuszczali taki scenariusz. Jednak sam fakt braku korelacji między Fed a EBC sprzyjał nabywcom euro/usd.
Z technicznego punktu widzenia para na wykresie dziennym nadal znajduje się między środkową i górną linią wskaźnika Wstęg Bollingera, a także przede wszystkim liniami wskaźnika Ichimoku, który nadal pokazuje byczy sygnał "Paradę linii". Wszystko to sugeruje, że para zachowuje potencjał do dalszego wzrostu, przynajmniej do pierwszego poziomu oporu 1,2170 (górna linia wskaźnika Wstęg Bollingera na D1). Przebicie tego poziomu otworzy drogę do kolejnych poziomów oporu (1,2200 i 1,2240). Poziom wsparcia znajduje się na 1,2080 - to środkowa linia wskaźnika Wstęg Bollingera, która pokrywa się z linią Tenkan-sen na D1.
