Para euro/dolar spada do dolnej granicy przedziału 1,0120-1,0280, w którym znajduje się już czwarty tydzień z rzędu. Amerykańska waluta na tle wzrostu awersji do ryzyka, podczas gdy euro tanieje z powodu zaostrzenia kryzysu energetycznego i publikacji wyjątkowo słabych indeksów przez Instytut ZEW.
Nieudane raporty inflacyjne, które zostały opublikowane w zeszłym tygodniu w USA, niby odeszły w niebyt: inwestorzy eur/usd skupili się na zewnętrznych czynnikach fundamentalnych. Moim zdaniem amerykańska inflacja jeszcze da o sobie znać, ponieważ de facto jeszcze żaden z przedstawicieli Fed publicznie nie komentował spowolnienia kluczowych wskaźników inflacyjnych.
Jednak obecnie rynek skupił się na innych fundamentalnych czynnikach. Na przykład dzisiaj okazało się, że na europejskich giełdach ceny gazu przekroczyły 2500 dolarów za tysiąc metrów sześciennych. Komentując tę wiadomość, rosyjski Gazprom zauważył, że według konserwatywnych szacunków "zimą ceny przekroczą poziom 4 tysięcy dolarów za 1 tysiąc kostek", jeśli odpowiednie tendencje się utrzymają.
Na tle wzrostu wartości gazu w Europie drożeje również energia elektryczna, i to bardzo istotnie. Na przykład, zgodnie z najnowszymi danymi, wartość energii elektrycznej w przyszłym roku w Niemczech wzrosły do 474 euro za MWh. Dla porównania możemy powiedzieć, że jest to sześć (!) razy więcej niż w ubiegłym roku. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy cena się podwoiła. Biorąc pod uwagę słabe perspektywy wzrostu cen gazu do 4 tysięcy dolarów, można założyć, że nie jest to ostatnia runda wzrostu cen energii elektrycznej. Podobny trend można zaobserwować w innych krajach Europy.
Według agencji Bloomberg na rynku panują paniczne nastroje dotyczące dostaw gazu w Europie, niezbędnego do wytwarzania energii elektrycznej tej zimy. Przytłaczające wątpliwości w tej sprawie podnoszą cenę i najwyraźniej poziom 2500 nie jest jeszcze limitem. Uczestnicy rynku narzekają, że we Francji moc jądrowa jest "wyjątkowo niska", co ogranicza możliwość eksportu energii elektrycznej w okresie jesienno-zimowym.
Wcześniej w europejskich mediach pojawiały się już niepokojące sygnały, że jesienią i (zwłaszcza) zimą kraje UE mogą doświadczyć nie tylko spadku produkcji przemysłowej, ale także awarii w dostawach energii elektrycznej. Według Financial Times najwięksi przemysłowi odbiorcy energii w Unii Europejskiej ostrzegli już, że wraz z nadejściem chłodów część zakładów może zostać zatrzymana z powodu poważnego niedoboru paliwa, a także z powodu wprowadzonych nadzwyczajnych środków ograniczających jego wykorzystanie. Na tle takich perspektyw eksperci dużych konglomeratów finansowych nadal wyrażają pesymistyczne szacunki, przewidując recesję w gospodarce strefy euro już w 4 kwartale tego roku.
Opublikowane dziś indeksy ZEW posłużyły jako wymowna ilustracja nastrojów panujących w europejskim środowisku biznesowym. Indeksy znalazły się w czerwonej strefie, odzwierciedlając utrzymujący się pesymizm wśród niemieckich (i ogólnie wszystkich europejskich) przedsiębiorców. W szczególności indeks nastrojów w środowisku biznesowym Niemiec w sierpniu osiągnął poziom -55 punktów, podczas gdy prognozowano spadku do -52 punktów. Wskaźnik znajduje się w ujemnej strefie już szósty miesiąc z rzędu.
Ogólnoeuropejski indeks nastrojów w środowisku biznesowym również wykazał negatywną dynamikę, spadając do -54,9 pkt, więc prognozy nie są najlepsze - publikacja okazała się gorsza od oczekiwań, a ogólnie sytuacja pozostaje dość ponura. Co więcej, zdaniem specjalistów Instytutu ZEW, którzy skomentowali dzisiejszą publikację, ankietowani eksperci rynku finansowego oczekują dalszego spowolnienia i tak powolnego wzrostu gospodarczego w Niemczech. "Lokomotywa" europejskiej gospodarki nadal się rozwija: wysokie stopy inflacji oraz przewidywane dodatkowe koszty ogrzewania i energii prowadzą do niższych oczekiwań zysku dla sektora konsumpcji prywatnej.
Biorąc pod uwagę dynamikę wzrostu cen gazu, a także prognozy Gazpromu dotyczące osiągnięcia poziomu 4000 USD, można założyć, że kryzys energetyczny w Europie będzie się tylko zaostrzał. Im bliżej jesieni, tym bardziej odczuwane będą nastroje paniczne.
Amerykańska waluta wzmacnia teraz swoją pozycję dzięki wzrostowi awersji do ryzyka na rynku. Euro z kolei znajduje się pod dodatkową presją ze strony kryzysu energetycznego.
Jednak teraz nie trzeba się śpieszyć ze sprzedażą eur/usd. Para dotarła do dolnej granicy przedziału 1,0120-1,0280, która odpowiada również dolnej granicy wskaźnika Bollinger Bands na wykresie dziennym. Moim zdaniem otwarcie krótkich pozycji należy rozważyć tylko wtedy, gdy niedźwiedzie umocnią się na poziomie 1,0100 – w tym przypadku kolejnym celem spadku będzie strefa parytetu. Jednak jeśli spadek zatrzyma się w pobliżu poziomu 1,0120, priorytetem będą długie pozycje z pierwszym celem 1,0210 (środkowa linia wskaźnika Bollinger Bands na wykresie D1).
