Para EUR/USD nie może zdecydować o kierunku swojego ruchu przy sprzecznym obrazie fundamentalnym. Z jednej strony mamy do czynienia z rekordowym wzrostem inflacji w Europie, z drugiej następuje wzrost indeksu PCE, najważniejszego wskaźnika inflacji dla Rezerwy Federalnej. Z jednej strony – wzmocnienie jastrzębiej retoryki ze strony Europejskiego Banku Centralnego, z drugiej – jastrzębie wyniki wrześniowego posiedzenia Fed. Takie sprzeczności nie pozwoliły niedźwiedziom pary EUR/USD wypracować trendu spadkowego. Byki z kolei nie były w stanie przeprowadzić korekcyjnego kontrataku. Para zaktualizowała tygodniowe maksimum w piątek, ale nie utrzymała swoich pozycji. W ciągu kilku godzin cena spadła o ponad 100 punktów. Do tego dochodzi czynnik piątkowy, który również odegrał rolę w tej sytuacji.
Innymi słowy, jeśli mówimy o handlu intraday w piątek, to para w rzeczywistości stała w miejscu. Jeśli jednak rozpatrzymy sytuację w szerszym przedziale czasowym, to tutaj możemy zaobserwować typowe korekcyjne cofnięcie po gwałtownym spadku do 20-letniego minimum cenowego, do poziomu 0,9540. Europejskie raporty o inflacji tylko zwiększyły zainteresowanie krótkoterminowymi pozycjami długimi na parze EUR/USD. Jednak patrząc w przyszłość należy zauważyć, że długie pozycje nadal wydawały się być ryzykowne: nie było podstaw do odwrócenia trendu. Dlatego wskazane było pozostawanie poza rynkiem do czasu zakończenia korekty.
Tak więc w zeszłym tygodniu zostały opublikowane kluczowe dane o wzroście inflacji w głównych krajach UE oraz w całej strefie euro. Prawie wszystkie raporty znalazły się w zielonej strefie, odzwierciedlając rosnącą presję cenową w regionie europejskim. Ogólny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w strefie euro ponownie zaktualizował swój historyczny rekord, osiągając we wrześniu docelowy poziom 10,0% (przy prognozie wzrostu do 9,7%). Wskaźnik inflacji bazowej po wyłączeniu zmiennych cen energii i żywności wzrósł do 4,8% (przy prognozie wzrostu do 4,7%).
Struktura raportu sugeruje, że największy wkład we wzrost europejskiej inflacji miały ceny energii, które we wrześniu wzrosły o 40,8% wobec 38,6% w sierpniu. Następne w kolejce są żywność, alkohol i tytoń, których ceny wzrosły w tym miesiącu o prawie 12% (w sierpniu zanotowano wzrost o 10,6%). Towary przemysłowe nieenergetyczne wzrosły w cenach o 5,6% (wobec 5,1% w sierpniu), a usługi o 4,3% (w sierpniu wzrost wyniósł 3,8%).
Warto osobno podkreślić, że inflacja w strefie euro po raz pierwszy w historii osiągnęła dwucyfrową wartość. Fakt ten jest raczej symboliczny, ale nadal odgrywa rolę w kontekście wzrostu pary EUR/USD.
W Niemczech inflacja również osiągnęła dwucyfrową wartość (10,8%) w ujęciu rocznym – po raz pierwszy od 71 lat. W Holandii ceny wzrosły o 17,1%, co jest najwyższym wynikiem od II wojny światowej. Największy wzrost cen w ujęciu procentowym odnotowano w krajach bałtyckich: w Estonii roczna inflacja wyniosła 24,2%, na Łotwie – 22,4%, na Litwie – 22,5%.
Rekordowy wzrost inflacji w strefie euro pozwolił parze euro-dolar na korektę do obszaru 98. pozycji. Jednak najnowszy raport inflacyjny o wzroście PCE (jednego z głównych wskaźników inflacji monitorowanych przez Fed) zniwelował ambicje byków EUR/USD dotyczące rozwoju kontrofensywy w górę na dużą skalę do poziomu parytetu. Publikacja odzwierciedliła przyspieszenie wzrostu tego najważniejszego dla Fed wskaźnika inflacji. Co więcej, teraz możemy mówić o odnowieniu trendu. W ujęciu rocznym podstawowy wskaźnik cen osobistych wydatków konsumpcyjnych zaktualizował się do wielomiesięcznego maksimum. Wskaźnik wyniósł 4,9% - to najmocniejszy wynik od kwietnia br.
Raport odgrywa ważną rolę, zwłaszcza w obliczu wahań niektórych ekspertów i członków Fed, którzy niedawno poinformowali, że na grudniowym posiedzeniu amerykański bank centralny zdecyduje, czy podnieść stopę o 50 punktów, czy ponownie o 75 punktów bazowych. Jeśli chodzi o listopadowe posiedzenie, sytuacja wygląda tutaj bardziej konkretnie: jeszcze przed publikacją indeksu PCE większość ekonomistów ankietowanych przez Reuters stwierdziła, że scenariusz 75-punktowy jest wysoce prawdopodobny.
Tym samym jastrzębie oczekiwania co do dalszych działań Fedu wzrosną w najbliższym czasie. Jeśli chodzi o EBC, tu też zacieśniła się retoryka, ale jeszcze przed publikacją danych o inflacji. Na początku tego tygodnia wielu przedstawicieli EBC mówiło, iż na październikowym posiedzeniu należy rozważyć możliwość podwyżki o 75 punktów. Dlatego ten fundamentalny czynnik został już w dużej mierze uwzględniony w cenach.
Nie możemy też zapominać, że euro znajduje się pod presją innych czynników. Napięcia geopolityczne, kryzys energetyczny, ryzyko stagflacji – wszystkie te okoliczności działają na niekorzyść wspólnej waluty. Dolar z kolei, jako aktywa ochronne, czerpie korzyści z obecnej sytuacji.
Wszystko to sugeruje, że w średnim okresie krótkie pozycje na parze EUR/USD będą ponownie istotne. Moim zdaniem pozycje długie a priori wydają się ryzykowne, biorąc pod uwagę słabość euro. Pierwszym i jak dotąd głównym celem niedźwiedzi jest 0,9690. Ten poziom cen odpowiada dolnej linii wskaźnika wstęgi Bollingera na wykresie 4-godzinnym, która pokrywa się z linią Kijun-sen.
