Duże banki centralne w zeszłym tygodniu zadeklarowały gotowość do wsparcia nadejścia światowej recesji w 2023 r., obiecując dalsze podwyżki kosztów pożyczek w ramach walki z niebotyczną inflacją. Nie da się temu zaprzeczyć: inflacja w Wielkiej Brytanii i USA nieznacznie spadła, podczas gdy w strefie euro nadal jest powyżej dwucyfrowego poziomu, co zmusza Europejski Bank Centralny do podejmowania bardziej agresywnych działań niż inne światowe organy regulacyjne.
W wyniku podwyżek stóp procentowych o pół procent szefowie Rezerwy Federalnej, Europejskiego Banku Centralnego i Banku Anglii powiedzieli w zeszłym tygodniu, że podwyżki stóp utrzymają się w przyszłym roku, choć przyznali, że gospodarki ich krajów słabną z każdym dniem. Teraz najbardziej stosownym rozwiązaniem byłoby znalezienie momentu, w którym można byłoby zrezygnować z twardej polityki i przejść na łagodniejszą, zyskując tym samym czas na wywarcie znaczącego wpływu na inflację i zminimalizowanie szkód ekonomicznych.
Rosnące ryzyko polega również na tym, że dalsze zaostrzenie polityki pieniężnej w ciągu czterech dekad osłabi popyt i pogorszy sytuację na rynku pracy na tyle, że spowoduje spowolnienie światowej gospodarki w przyszłym roku.
Niektórzy eksperci zauważają, że nawet jeśli najwyższa stopa inflacji od lat 80. w USA spadła, na razie jest to tylko reakcja na wysokie stopy procentowe i że do fundamentalnych przyczyn jeszcze nie doszło. Z tego powodu, nawet w obliczu spowolnienia gospodarczego, politycy twierdzą, że stopy pozostaną wysokie dłużej niż, przewidywano, aby z powodzeniem stłumić inflację. Jednak są też tacy, którzy zakładają, że stanowisko Fed w przyszłym roku nie zawsze będzie jastrzębie, ponieważ gospodarka się słabnie, a bezrobocie rośnie.
Istnieje również przekonanie, że politycy mogą popełnić błąd podobny do ubiegłorocznego. Wtedy nie docenili niebezpieczeństwa rosnącej presji cenowej, a teraz z całych sił walczą z wysokimi cenami, przymykając oko na niebezpieczeństwo poważnych szkód gospodarczych dla kraju, które w jednym momencie mogą doprowadzić do załamania rynku pracy.
O wiele ważniejsze jest to, że podobnego zdania są nie tylko amerykańscy politycy, ale także przedstawiciele Europejskiego Banku Centralnego i Banku Anglii. Prezydent Christine Lagarde powiedziała, że będzie nadal podnosić stopy tak długo, jak będzie trzeba. Urzędnicy banku Anglii uważają, że Wielka Brytania jest już w recesji z powodu gwałtownego wzrostu cen energii, ale nadal podnoszą stopy procentowe. Jedynym wyjątkiem jest Bank Japonii, który w tym tygodniu będzie prowadził łagodniejszą politykę.
Najwyraźniej kluczowym obszarem działania wszystkich trzech banków centralnych będzie teraz rynek pracy. Według Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju bezrobocie w największych krajach rozwiniętych, wynoszące 4,4% w trzecim kwartale, jest najniższe od początku lat 80. Zwiększa to płace i zwiększa presję na firmy, aby podnosiły ceny, co powoduje dalszy wzrost inflacji.
Jeśli chodzi o sytuację techniczną na parze EURUSD, popyt na euro pozostaje dość słaby, ale szanse na powrót do grudniowych szczytów nadal pozostają. Decyzja Europejskiego Banku Centralnego o dalszym prowadzeniu jastrzębiej polityki pieniężnej pozwoli liczyć na wzrost euro. Aby to zrobić, trzeba umocnić się powyżej poziomu 1,0660, co zachęci instrument handlowy do osiągnięcia nowego grudniowego maksimum 1,0700. Powyżej tego poziomu cena może osiągnąć 1,0740. W przypadku spadku instrumentu handlowego tylko przebicie wsparcia 1,0580 zwiększy presję na parę i zepchnie EURUSD do 1,0540 z perspektywą spadku do minimum 1,0490.
Sytuacja techniczna na GBPUSD. Para porusza się w kanale bocznym. Aby zwiększyć swoją przewagę, kupujący muszą umocnić się powyżej 1,2200. Przełom tego przedziału da nadzieję na osiągnięcie poziomu 1,2250, po czym będzie można mówić o ostrzejszym wzroście w kierunku 1,2301. Mówić o powrocie presji na instrument handlowy można będzie po tym, jak niedźwiedzie osiągną poziom 1,2130. To uderzy w pozycje byków i zepchnie GBPUSD z powrotem do poziomów 1,2070 i 1,2000.
