W piątek para walutowa EUR/USD utrzymała swój trend spadkowy. Bez żadnej korekty lub wycofania. To jest dokładnie taki scenariusz, jakiego oczekiwaliśmy od tej pary. Jedynym problemem jest to, że ruch ten zaczął się nieco później, niż się spodziewaliśmy. Nieuzasadniony wzrost wartości euro nie mógł jednak trwać w nieskończoność; prędzej czy później musiała rozpocząć się znacząca korekta spadkowa. Łatwiej jest zauważyć ruch wzrostowy w 24-godzinnym przedziale czasowym, który należy skorygować w dół, aby przewidzieć nowy trend. Według naszej oceny para ma wystarczającą zdolność do osiągnięcia parytetu cen w ciągu najbliższego miesiąca do dwóch. Chociaż to mało prawdopodobne, aby cena spadła do parytetu, nadal może to zrobić i osiągnąć poziom 1,02 USD. Potwierdza to fakt, że najnowsze dane makroekonomiczne zza oceanu były bardzo mocne, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę najważniejsze doniesienia z rynku pracy i raportów dotyczących bezrobocia. Pomimo wolniejszego tempa spadku w styczniu, inflacja również nie rozczarowała. Jeszcze bardziej znacząca jest gotowość Fed do zaostrzenia swojego "jastrzębiego" stanowiska w sprawie polityki pieniężnej, aby powstrzymać okres wysokiej inflacji trwającej kilka lat. James Bullard stwierdził w zeszłym tygodniu, że stopa powinna być dalej podnoszona, aby nie powtórzyła się sytuacja z lat 70., kiedy to wysoka inflacja towarzyszyła gospodarce przez kilkanaście lat. W rezultacie w 2023 roku stopa może znacznie wzrosnąć; przejdziemy do tego później.
W 24-godzinnym przedziale czasowym jest również oczywiste, że para może wkrótce przebić się przez chmurę Ichimoku, co byłoby silnym sygnałem sprzedaży. Obecnie nie widzimy żadnych czynników, które mogłyby zepchnąć euro poniżej 0,9500, a więc trudno ocenić możliwości wznowienia długoterminowego trendu spadkowego. Jednak na rynku walutowym nie można całkowicie wykluczyć żadnej opcji. Euro może gwałtownie spaść, jeśli EBC zacznie tracić poparcie w sprawie podwyższenia stopy procentowej, nie wspominając już nawet o bieżącej sytuacji geopolitycznej na Ukrainie.
Najpopularniejszym planem na 2023 r. jest podniesienie stopy Fed do 5–6%, a następnie utrzymanie jej na tym poziomie przez co najmniej rok. Jeszcze w styczniu rynek przewidywał, że oczekiwane będą 1-2 podwyżki stóp, po których nastąpi przerwa. Statystyki dotyczące rzeczywistej inflacji pokazują jednak, że w rzeczywistości wszystko jest możliwe. Większość ekspertów i analityków opiera swoje prognozy dotyczące stopy jedynie na prostym fakcie, że inflacja spadła w ciągu ostatnich siedmiu miesięcy. Naszym zdaniem jest to nieco błędna strategia, ponieważ stopa inflacji w USA spadła zarówno w wyniku ogólnoświatowego spadku kosztów energii, jak i zacieśnienia polityki pieniężnej przez Fed. Ceny ustabilizowały się w ciągu ostatniego miesiąca, a inflacja w USA zaczęła zwalniać. Należy pamiętać, że istnieje opóźnienie między podwyżką stóp a reakcją gospodarki na nią. Jeśli minęło kilka miesięcy, to inflacja nie wykazała jeszcze ostatecznego spadku. Niemniej jednak, kto może definitywnie stwierdzić, w którym momencie stopa procentowa powinna zostać podniesiona, aby w ciągu roku inflacja wróciła do poziomu 2%? W końcu Fed decyduje o poziomie stopy bazując wyłącznie na najnowszych danych dotyczących cen konsumpcyjnych, czyli wygląda na to, że podejmuje swoje decyzje na oślep.
Wymagany poziom stopy określa "reguła Taylora", która uwzględnia PKB i pożądaną stopę inflacji. Fed i inne banki centralne rzekomo kierują się właśnie tą zasadą, która prognozuje, że w 2023 roku stopa wzrośnie do 8–9%. Oczywiście obecnie trudno w to uwierzyć, ale należy pamiętać, że przedstawiciele Fed, a w szczególności James Bullard, najbardziej agresywny "jastrząb" Fed, mówili o wysokiej stopie procentowej na poziomie 3,5% na początku 2022 roku. Od tego czasu stopa wzrosła do około 5%, a regulator rozważa wiele dodatkowych podwyżek. Po pierwsze inflacja może spowolnić swój spadek do punktu, w którym tempo wzrostu stanie się nominalne. Inflacja w Niemczech zaczęła rosnąć w styczniu. Po drugie, jeśli dane o inflacji będą niezadowalające, Fed może podnieść stopę do 6–7%. Jednak bardzo ważnym pytaniem jest, o ile EBC może podnieść stopę. Jeśli europejski regulator się wycofa, waluta euro może ostatecznie spaść poniżej parytetu cen.
Na dzień 27 lutego średnia zmienność pary walutowej euro/dolar w ciągu ostatnich pięciu dni handlowych wyniosła 58 punktów, czyli jest to wartość "normalna". W związku z tym spodziewamy się, że w poniedziałek para przesunie się między 1,0488 a 1,0604. Nowa runda korekty rozpocznie się, gdy wskaźnik Heiken Ashi odwróci się w górę.
Najbliższe poziomy wsparcia
W1 – 1,0498
W2 – 1,0376
W3 – 1,0254
Najbliższe poziomy oporu
O1 – 1,0620
O2 – 1,0742
O3 – 1,0864
Rekomendacje handlowe:
Para EUR/USD kontynuuje trend spadkowy. O ile Heiken Ashi nie odwróci się w górę, można nadal zajmować krótkie pozycje z celami 1,0498 i 1,0488. Jeśli cena ustabilizuje się powyżej linii średniej ruchomej z celem 1,0742, można otworzyć długie pozycje.
Objaśnienia do ilustracji:
Kanały regresji liniowej pomagają określić aktualny trend. Jeśli oba są skierowane w tym samym kierunku, oznacza to, że trend jest w danej chwili silny.
Linia średniej ruchomej (ustawienia 20,0, wygładzona) określa krótkoterminowy trend i kierunek, w którym należy w danej chwili handlować.
Poziomy Murraya to docelowe poziomy dla ruchów i korekt.
Poziomy zmienności (czerwone linie) określają prawdopodobny kanał cenowy, w którym para będzie się znajdować następnego dnia, w oparciu o aktualne wskaźniki zmienności.
Wejście wskaźnika CCI w obszar wyprzedania (poniżej -250) lub w obszar wykupienia (powyżej +250) oznacza, że zbliża się odwrócenie trendu w przeciwnym kierunku.
