Wszystko prędzej czy później się kończy. Eksperyment banków centralnych z ujemnymi stopami procentowymi dobiegł końca. Bank Japonii jako ostatni je porzucił. Na marcowym posiedzeniu podniósł stopę jednodniową z -0,1% do 0%, ogłosił koniec kontroli krzywej dochodowości i zaprzestał skupu funduszy giełdowych w ramach programu luzowania ilościowego. Wydarzenia te zostały jednak w dużej mierze ujęte w notowaniach pary USD/JPY, co w połączeniu z sygnałami o utrzymaniu ultraluźnej polityki pieniężnej spowodowało, że notowania tej pary przekroczyły poziom 150.
Kiedy wyszło na jaw, że związki zawodowe porozumiały się z firmami w sprawie największej podwyżki płac od 33 lat, 90% ekspertów ankietowanych przez Bloomberga zaczęło przewidywać wycofanie się Banku Japonii z ujemnych stóp procentowych już w marcu. Retoryka prezesa BoJ Kazuo Uedy oraz fakt, że tylko siedmiu członków Rady Gubernatorów głosowało za podwyżką stóp procentowych, pozwoliły bykom USD/JPY na szybki atak.
Dynamika płac w Japonii
Stwierdzenie Uedy, że warunki finansowe pozostają akomodacyjne, przekonało rynki, iż cykl zacieśnienia polityki pieniężnej nie będzie w latach 2021–2023 tak szybki, jak w przypadku innych banków centralnych. Bank Japonii pokazał, że jest gotowy dokonać siedmiokrotnego pomiaru przed cięciem. Łatwo zrozumieć dlaczego: istnieje ryzyko, że inflacja w Japonii jeszcze bardziej spowolni. W obliczu uzależnienia polityki od danych BoJ musi zachować ostrożność.
Podobne myśli nasuwają się, gdy spojrzymy na rozkład głosów w Radzie Gubernatorów: 7 do 2. Oczywiście są tam zarówno "jastrzębie", jak i "gołębie". Ci ostatni z pewnością będą przeciwni agresywnemu łagodzeniu polityki pieniężnej.
Dynamika inflacji w Japonii
Powolnemu tempu Tokio towarzyszą rosnące oczekiwania, że Waszyngton nie będzie się spieszył z ekspansją monetarną. Na rynku kontraktów futures obserwujemy obniżkę stopy funduszy federalnych do 4,7% w 2024 r. To mniejsza obniżka niż wskazywana w grudniowej prognozie FOMC. Nic dziwnego, biorąc pod uwagę odporną gospodarkę amerykańską i 2 miesiące ciągłej presji inflacyjnej – w styczniu i lutym.
Rezerwa Federalna jest w stanie podsycić wzrost USD/JPY podnosząc konsensus dla stopy procentowej do 4,9% i wyżej. Oznacza to nie trzy akty ekspansji monetarnej w 2024 r., ale dwa. Jeśli tak się stanie, indeksy giełdowe w USA spadną, rentowności obligacji skarbowych wzrosną, a dolar umocni się w stosunku do głównych walut światowych. I jen nie będzie tu wyjątkiem.
Technicznie rzecz biorąc, na dziennym wykresie USD/JPY szybkie przełamanie przez byki dynamicznego oporu w postaci średnich ruchomych i chwilowy powrót notowań do wartości godziwej świadczy o powadze intencji kupujących. Dalsze losy pary będą zależeć od ich zdolności do utrzymania zdobytych pozycji. Zamknięcie powyżej 150,35 zwiększy ryzyko kontynuacji trendu wzrostowego do 151,9 i 153,3. I odwrotnie, spadek poniżej tego ważnego poziomu będzie powodem do sprzedaży.
