Trump zagroził Unii Europejskiej wojną handlową, jeśli Europa nie zdecyduje się na większe zakupy amerykańskiej ropy i gazu. Kwestia ta stanie się jeszcze bardziej paląca w relacjach transatlantyckich po jego inauguracji. Jego groźby wobec UE mogą znacząco zmienić układ sił na kontynencie.
Państwa europejskie stoją przed wyborem: albo pogłębić współpracę energetyczną ze Stanami Zjednoczonymi, albo szukać alternatywy w innych regionach, takich jak Rosja lub Bliski Wschód. Wiele krajów w Europie zdaje sobie jednak sprawę z ryzyka związanego z zależnością od jednego źródła energii, co może dodatkowo zaostrzyć napięcia wewnątrz Unii Europejskiej.
W obliczu rosnących cen surowców energetycznych i postępujących zmian klimatycznych kwestia przejścia na odnawialne źródła energii nabiera jeszcze większego znaczenia. Jeśli jednak Trump zaproponuje korzystne warunki zakupu amerykańskiego gazu i ropy, niektóre kraje mogą stanąć przed trudnym wyborem między zobowiązaniami klimatycznymi a korzyściami ekonomicznymi. Taka sytuacja może wywołać napiętą atmosferę i zaostrzyć relacje transatlantyckie.
Kluczowym aspektem pozostaje teraz reakcja europejskich liderów na agresywną politykę handlową Trumpa oraz ich zdolność do obrony interesów swoich państw na arenie międzynarodowej. Czy zareagują emocjonalnie, czy będą szukać konstruktywnych rozwiązań? Po inauguracji nowy prezydent prawdopodobnie będzie starał się zademonstrować determinację w walce o interesy Stanów Zjednoczonych. Eksperci jednak ostrzegają, że takie podejście może doprowadzić do napięć wewnątrz NATO i wzrostu niezadowolenia wśród europejskich sojuszników, co negatywnie wpłynie na globalną gospodarkę.
Tymczasem najnowsze dane pokazują, że Unia Europejska albo nie jest w stanie, albo celowo nie spieszy się ze zwiększeniem importu LNG z USA, kontynuując zakupy rekordowych ilości tańszego rosyjskiego gazu skroplonego. W obecnej sytuacji geopolitycznej taka decyzja budzi wiele pytań. Z jednej strony dążenie do zmniejszenia zależności od rosyjskich surowców energetycznych w kontekście konfliktu na Ukrainie wydaje się logiczne. Z drugiej strony realia ekonomiczne zmuszają UE do dalszego importu rosyjskiego LNG, który pomimo politycznych kontrowersji pozostaje korzystniejszy pod względem dostępności cenowej. Amerykański LNG, choć cechuje się wysoką jakością i niezawodnością dostaw, jest często droższy, co zmusza państwa UE do uwzględnienia ryzyka finansowego. Biorąc pod uwagę obecną kondycję europejskiego przemysłu, zwłaszcza niemieckiego sektora produkcyjnego, nietrudno zrozumieć, dlaczego liderzy UE wciąż decydują się na zakupy rosyjskiego LNG.
Firma Novatek skróciła termin ukończenia budowy terminalu LNG w Murmańsku o trzy lata, do 2030 roku. Decyzja ta wynika z rosnącego zapotrzebowania na LNG zarówno w Rosji, jak i na rynku międzynarodowym. Wcześniejsza realizacja projektu pozwoli firmie zająć korzystniejsze pozycje na dynamicznie rozwijającym się globalnym rynku energii. Terminal LNG w Murmańsku stanie się kluczowym elementem strategii Novatek dotyczącej rozwoju produkcji i eksportu gazu arktycznego. Biorąc pod uwagę tendencję polegającą na przejściu na ekologiczne źródła energii, skroplony gaz zyskuje coraz większe znaczenie w krajach dążących do redukcji emisji dwutlenku węgla. Projekt ten ma więc istotne znaczenie zarówno pod względem komercyjnym, jak i ekologicznym.
Jeśli chodzi o analizę techniczną NG, poziom 4,373 USD nie został przełamany. Obecnie kupujący muszą zastanowić się, jak odzyskać kontrolę nad poziomem 4,062 USD, którego przebicie utoruje drogę do 4,373 USD oraz poziomu z kwietnia 2023 roku w okolicach 4,810 USD. Najdalszym celem będzie obszar 5,200 USD. W przypadku korekty pierwszy poziom wsparcia znajdzie się w okolicach 3,734 USD, a jego przebicie spowoduje szybki spadek instrumentu handlowego do poziomu 3,422 USD, z potencjalnym spadkiem do strefy 3,104 USD.
