Ropa w przededniu zmian. Polityka znów wpływa na gospodarkę, a surowce – zwłaszcza ropa i gaz – stają się polem rozgrywek geopolitycznych. Na pierwszy plan wysuwa się już nie tylko klasyczny bilans popytu i podaży, lecz także sankcje wtórne, wygasające kontrakty i nastroje uczestników rynku. Czas przyjrzeć się kluczowym sygnałom.
Kolejny cios w Wenezuelę i przebicie oporu
Wczorajsza sesja okazała się przełomowa dla notowań Brent – kontrakty terminowe przebiły linię spadkowego oporu kształtującą się od stycznia. To nie tylko pojedyncza świeca techniczna, lecz istotny sygnał: inicjatywa ponownie po stronie kupujących. Przed Brent otwiera się teraz przestrzeń do wzrostu w okolice 74,10–74,27 USD za baryłkę.
Strefa wsparcia przesunęła się wyżej i obecnie znajduje się w okolicach 72 USD, czyli na poziomie przełamanego wcześniej oporu. Może ona stanowić atrakcyjny punkt wejścia w przypadku korekty.
Cele krótkoterminowe:
Poziomy techniczne:
Opór: w przedziale 74,10–74,27 USD
Wsparcie: 72,00 USD
Kolejny cel po wybiciu w górę: 75,50 USD
Szczególną uwagę warto zwrócić na lukę cenową, która pojawiła się dziś w wyniku przejścia między kontraktami. Różnica w notowaniach wynika z backwardation – zjawiska typowego dla rynku ropy, jednak w okresie bliskim wygaśnięcia kontraktów (31 marca) może to sprzyjać niedźwiedziom. Do końca miesiąca należy uważać na podwyższoną zmienność i ryzyko fałszywych wybić.
Czynnik fundamentalny: wtórne cła Trumpa
Na pierwszy rzut oka inicjatywa Waszyngtonu może wyglądać na kolejny polityczny manewr bez realnych konsekwencji. Jednak nowy dekret Donalda Trumpa de facto wprowadza wtórne taryfy celne, wzmacniając reżim sankcyjny.
Od teraz towary pochodzące z krajów importujących ropę z Wenezueli zostaną objęte 25% cłami. Głównym celem w tej sytuacji są Chiny, które sprowadzają około 500 tys. baryłek dziennie.
To już nie tylko polityka, lecz realna zmiana warunków rynkowych. Jeśli chińskie rafinerie zaczną rezygnować z ropy wenezuelskiej i irańskiej pod presją sankcji, segment surowca objętego restrykcjami może doświadczyć gwałtownego spadku popytu.
W takim scenariuszu globalna podaż ulegnie ograniczeniu, co stanowi pozytywny sygnał dla ropy Brent, zwłaszcza w kontekście ryzyka nadpodaży.
Warto też przypomnieć o ostatnich sankcjach: USA po raz pierwszy ukarały chińską rafinerię współpracującą z Iranem. Nie jest to przypadek, lecz sygnał – kolejne kroki będą bardziej zdecydowane.
Wszystko to może doprowadzić do przetasowania globalnych szlaków dostaw ropy, co mogłoby sprzyjać rosyjskiemu surowcowi – zwłaszcza w przypadku chwilowego ocieplenia relacji między Waszyngtonem a Moskwą.
Gaz: trend słabnie, rynek czeka na impuls
W przeciwieństwie do rynku ropy rynek gazu ziemnego utknął w martwym punkcie. Na wykresie dziennym widać wyraźnie, że styczniowy trend słabnie, a ceny oscylują w wąskim przedziale.
Na wykresie 4-godzinnym wyrysowuje się klasyczny trójkąt, świadczący o stopniowym zawężeniu zakresu przed wybiciem.
Poziomy techniczne:
Wsparcie: 3,861 USD
Opór: 3,988–4,080 USD
Do wygaśnięcia kontraktu pozostały zaledwie dwa dni. 27 marca może okazać się momentem zwrotnym. W przypadku wzrostu celem może być obszar 4,20 USD, natomiast w razie spadku poniżej 3,861 USD, notowania skierują się w stronę 3,75 USD.
Strategia: w obecnych warunkach najlepiej sprawdzi się podejście wyczekujące – należy śledzić wybicie z formacji i otwierać pozycję zgodnie z kierunkiem ruchu. Jeśli chodzi o gaz, kierunek ruchu nie ma teraz pierwszorzędnego znaczenia, najważniejsze jest natomiast precyzyjne określenie momentu otwarcia pozycji.
