Na rynku surowców ponownie panuje napięcie – i nie chodzi tylko o geopolitykę. Kontrakty terminowe na ropę Brent rosną i utrzymują się powyżej poziomu 66,8 USD za baryłkę. To nie tylko ważny poziom psychologiczny, ale też potencjalny punkt do wzrostu w kierunku oporu przy 68,6 USD.
Analitycy Bank of America ostrzegają jednak, że za tą stabilizacją może kryć się przygotowanie do długiej wojny cenowej. Wzrost cen ropy Brent jest uzasadniony — inwestorzy znów chętniej podejmują ryzyko, ponieważ liczą na dalsze łagodzenie polityki pieniężnej przez Fed. Indeks S&P 500 przekroczył poziom 6000 punktów, co wpływa także na nastroje na rynkach towarowych.
Ponadto obserwuje się sezonowy wzrost zapotrzebowania na paliwo, zwłaszcza na półkuli północnej. Decyzje OPEC+ jeszcze nie doprowadziły do wyraźnego wzrostu wydobycia.
Za kulisami rynku pojawiają się nowe napięcia. Zdaniem BofA Arabia Saudyjska zamierza stopniowo zwiększać produkcję, aby odzyskać udział w rynku. To długoterminowa strategia, której celem jest osłabienie konkurencji bez zakłócania sytuacji w OPEC+.
W Londynie trwają rozmowy USA z Chinami, ale szczegóły nie są ujawniane. Donald Trump zapowiada pozytywny wynik, lecz nie podaje konkretów.
Iran określił amerykańską propozycję w sprawie porozumienia nuklearnego jako "nie do przyjęcia" i przygotowuje własną odpowiedź. To zwiększa ryzyko geopolityczne, które wpływa na ceny ropy.
Nietypowa była także dostawa rosyjskiej ropy do Japonii ze statku objętego sankcjami. Według Bloomberga może to oznaczać, że nawet państwa G7 nie chcą rezygnować z rosyjskich surowców, jeśli może to zagrozić ich wewnętrznej stabilności. Możliwe, że administracja Trumpa także zdaje sobie z tego sprawę i nie reaguje na naruszenia formalne.
Jeśli chodzi o dane z OPEC, w maju odnotowano niewielki wzrost wydobycia. Irak ograniczył produkcję, aby wyrównać wcześniejsze przekroczenia. Arabia Saudyjska i ZEA zwiększyły produkcję, ale nadal nie osiągnęły wyznaczonych limitów.
Popyt na amerykańską ropę w Azji pozostaje niski, z wyjątkiem Indii. Choć zakupy wzrosły o 45%, nie przełożyło się to na większy eksport do całego regionu.
Analiza techniczna
Wzrost powyżej poziomu 66,8 USD jest pozytywnym sygnałem. Najbliższym celem jest opór przy 68,6 USD. Jeśli rynek go przełamie, utoruje to drogę do 70,0 USD.
Jednak w przypadku korekty kluczowym wsparciem pozostaje poziom 66,8 USD. Spadek poniżej tego poziomu może nasilić nastroje spadkowe i sprowadzić notowania z powrotem w okolice 65,9–65,1 USD, gdzie rynek ostatnio znajdował stabilne oparcie.
Sytuacja na rynku gazu
Kontrakty terminowe na gaz ziemny w USA spadły o ponad 3%, głównie z powodu sezonowych prac konserwacyjnych w dużych terminalach LNG. Cameron LNG, Sabine Pass, Corpus Christi i Freeport LNG ograniczyły działalność, co natychmiast wpłynęło na eksport – zapotrzebowanie na gaz do skraplania spadło z rekordowych 16 do 13,8 miliarda stóp sześciennych dziennie. Prace mają potrwać do końca czerwca.
Jednak ciepła pogoda w 48 stanach USA może zwiększyć popyt. Wyższe temperatury prowadzą do większego zużycia gazu do chłodzenia, co może przywrócić zapotrzebowanie. Obecnie zapasy są o 5% wyższe od średniej, ale rynek czeka już siódmą z rzędu publikację danych o znacznym wzroście rezerw.
Analiza techniczna
Notowania ponownie nie zdołały przebić górnej strefy oporu i nastąpiło odbicie w dół. Najbliższe wsparcie stanowi poziom 3,578 USD, kolejne – 3,544 USD. Te poziomy są kluczowe – ich przełamanie wzmocni presję spadkową.
Powrót do strefy oporu będzie możliwy dopiero po ustabilizowaniu się ceny powyżej 3,652 USD i wznowieniu eksportu.
W najbliższych dniach uwaga rynku skupi się na raportach EIA i API dotyczących zapasów, a także na wynikach rozmów w Londynie. To może być impuls do dalszych wzrostów lub gwałtownego zwrotu. Letnie scenariusze zaczynają się już zarysowywać.
