Bieżący tydzień na rynku surowców energetycznych rozpoczął się z ostrożnym optymizmem. Notowania ropy Brent od czwartku systematycznie rosną, a w piątkowy poranek cena baryłki oscylowała wokół 69,70 dolarów, czyli nieco powyżej poziomu otwarcia tygodnia (69,24 dolarów).
Jeśli obecne nastroje się utrzymają, tydzień może zakończyć się niewielkim, jednak istotnym dla byków wzrostem. Przyczyną takiego odbicia jest nie tylko sezonowy wzrost popytu, lecz także wiadomości, które tymczasowo złagodziły obawy inwestorów.
Głównym czynnikiem wspierającym notowania ropy są obecnie nadzieje na złagodzenie napięć handlowych między USA a kluczowymi partnerami. Bruksela i Waszyngton są bliskie zawarcia porozumienia, które może obniżyć cła na europejskie towary do poziomu 15% już od 1 sierpnia.
Dla inwestorów jest to sygnał, że ryzyko gwałtownego spowolnienia globalnej gospodarki, a co za tym idzie – spadku popytu na ropę, maleje.
Dodatkowym impulsem są rozmowy USA z Indiami oraz doniesienia o podpisaniu umowy handlowej z Japonią. Indie mogą zyskać dostęp do amerykańskiego rynku z taryfami na poziomie około 26%, co również łagodzi napięcia.
Kolejnym czynnikiem wspierającym ropę Brent okazały się mocne dane z amerykańskiego rynku pracy. Liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych w USA spada szósty tydzień z rzędu, co wskazuje na stabilny popyt na paliwa ze strony największej gospodarki świata.
Pozytywny efekt wzmocniły dane z Departamentu Energii USA – w ubiegłym tygodniu zapasy ropy naftowej spadły o 3,17 mln baryłek, co również wpłynęło korzystnie na rynek.
Wszystko to dzieje się na tle wiadomości, które w innych warunkach mogłyby wywołać presję spadkową. Koncern Chevron otrzymał zgodę na wznowienie wydobycia w Wenezueli, co teoretycznie może zwiększyć globalną podaż o ponad 200 tys. baryłek dziennie.
Na razie jednak czynnik ten pozostaje w cieniu, ponieważ krótkoterminowe oczekiwania przeważają: popyt wydaje się stabilny, a niepewność makroekonomiczna nieco się zmniejszyła.
Polityka pieniężna
Polityka pieniężna pozostaje raczej neutralna. Europejski Bank Centralny utrzymał stopy procentowe bez zmian, ostrzegając jedynie przed wrażliwością gospodarki strefy euro na konflikty handlowe.
W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna ostrożnie podchodzi do decyzji o obniżce stóp – obawy o wzrost inflacji w związku z możliwym podniesieniem ceł powstrzymują Fed przed szybkim łagodzeniem polityki pieniężnej.
Warto zauważyć, że duże spółki naftowe nie spieszą się z rewizją swoich długoterminowych prognoz. Dyrektor generalny TotalEnergies, Patrick Pouyanné, podkreślił, że nawet jeśli globalny popyt na ropę osiągnie szczyt do 2030 roku, nie oznacza, że ceny automatycznie spadną.
Wyczerpywanie się istniejących zasobów oraz ograniczone inwestycje w nowe projekty mogą utrzymywać notowania ropy na wysokich poziomach, mimo potencjalnego spowolnienia wzrostu konsumpcji.
Analiza techniczna
Obecna sytuacja techniczna jest napięta, ale nie krytyczna. W ciągu ostatniej doby kupujący ponownie się uaktywnili, podnosząc cenę w okolice 70 dolarów za baryłkę, gdzie znajduje się ważny poziom oporu w postaci linii trendu spadkowego.
Aby przełamać krótkoterminowy trend spadkowy, notowania ropy Brent muszą utrzymać się powyżej poziomu 70 dolarów do końca tygodnia. W przeciwnym razie niedźwiedzie mogą ponownie zyskać przewagę, a ceny powrócą do strefy wsparcia 68,5–69 dolarów.
Rynek gazu
Rynek gazu również próbuje się ustabilizować. Kontrakty terminowe wzrosły powyżej poziomu 3,10 USD za MMBtu po wcześniejszym, trzymiesięcznym minimum. Odbiciu sprzyjało częściowe zamykanie krótkich pozycji oraz zaskakujące dane EIA – w ubiegłym tygodniu do magazynów trafiło zaledwie 23 mld stóp sześciennych gazu, mniej niż oczekiwano.
Mimo krótkoterminowego odbicia ogólna sytuacja rynkowa pozostaje trudna. Umiarkowane prognozy pogodowe dla Ameryki Północnej ograniczają popyt, a wydobycie gazu nadal bije rekordy – w lipcu osiągnęło 107,2 mld stóp sześciennych dziennie, przewyższając czerwcowy szczyt na poziomie 106,4 mld.
Zapasy są obecnie o 6% wyższe od sezonowej normy, co ogranicza potencjał do wzrostu cen.
Z technicznego punktu widzenia gaz wciąż znajduje się w fazie konsolidacji. Poziom 3,10 USD za MMBtu działa jako tymczasowe wsparcie, jednak przy braku nowych impulsów kupujący nie decydują się na wyraźniejsze wybicie.
Najbliższe wsparcie znajduje się przy 3,05 USD, a kluczowe – nieco niżej, w rejonie 3 USD. Strefa oporu kształtuje się w okolicach 3,20–3,25 USD, skąd wcześniej dochodziło do korekt. W obecnych warunkach rynek balansuje pomiędzy nadpodażą a słabym popytem, czekając na nowe impulsy.
