W poniedziałek pisałem, że Ameryka wykazała gotowość do wprowadzenia nowych ceł na import z Chin i Unii Europejskiej, ponieważ kraje te kupują ropę naftową i inne surowce energetyczne z Rosji – co według Białego Domu przyczynia się do przedłużania konfliktu na Ukrainie. Zarówno Trump, jak i sekretarz skarbu, Bessent, wyraźnie jednak podkreślili, że nie są skłonni wprowadzać nowych taryf bez udziału Europy. Z jednej strony stanowisko Waszyngtonu wydaje się logiczne: jaki sens mają sankcje wobec Indii i Chin, jeśli Unia Europejska wciąż kupuje ropę z Rosji? Najpierw Europa powinna całkowicie zaprzestać zakupu rosyjskiej ropy i gazu, a dopiero później można wprowadzać taryfy – właśnie po to, by zakończyć wojnę.
Przynajmniej w teorii tak powinno to działać. W praktyce Kreml wielokrotnie podkreślał, że żadne nowe sankcje czy taryfy nie skłonią go do rezygnacji ze swoich celów. Osobiście wątpię, by Indie i Chiny przestały kupować surowce od Rosji – to przecież ich bliski sąsiad dysponujący ogromnymi zasobami naturalnymi. Po co Pekin i Nowe Delhi miałyby szukać tych surowców na całym świecie i płacić za nie więcej z powodu trudniejszej logistyki?
Jak zwykle, wszystko rozbija się o pieniądze. Jeśli Europa i Ameryka faktycznie wprowadzą wspólne cła wobec Indii i Chin, kluczowe znaczenie będzie miał bilans finansowy. Jeśli straty wynikające z nowych taryf przeważą nad dodatkowymi kosztami logistycznymi związanymi z importem ropy i gazu z innych źródeł, wówczas oba kraje być może rzeczywiście zdecydują się przestać kupować od Rosji. Jednak – jak zawsze – w tym "genialnym planie" jest wiele słabych ogniw.
Kiedy Trump rozpoczął wojnę handlową, wiele krajów stało się "hubami" dla importu do USA. Jak to działa? Jeśli na chińskie towary nakładane są cła przy wjeździe do Stanów Zjednoczonych, można spróbować importować je za pośrednictwem państw trzecich, oznaczając jako produkty o niechińskim pochodzeniu. Istnieje niezliczona liczba sposobów na obejście sankcji. Obecnie wiadomo już, że Chiny i Rosja mogłyby utrzymać wzajemną wymianę handlową, korzystając z tradycyjnego barteru.
Układ falowy dla EUR/USD:
W oparciu o moją analizę, para EUR/USD kontynuuje budowę wzrostowej sekwencji trendu. Struktura falowa pozostaje silnie uzależniona od tła informacyjnego, w szczególności decyzji Trumpa oraz polityki zagranicznej i wewnętrznej nowej administracji. Cele dla tego trendu mogą sięgnąć rejonu 1,25. Tło informacyjne pozostaje niezmienione, więc wciąż za pierwsze cele wzrostowe uznaję poziomy w okolicach 1,1875 (co odpowiada zniesieniu Fibonacciego 161,8%) i wyżej.
Układ falowy dla GBP/USD:
Struktura falowa dla GBP/USD pozostaje bez zmian. Mamy do czynienia z impulsową, wzrostową falą trendu. Za prezydentury Donalda Trumpa rynki mogą być narażone na więcej wstrząsów i zwrotów, które potencjalnie mogą wpłynąć na układ fal, jednak obecnie scenariusz bazowy pozostaje aktualny, a polityka Trumpa jest spójna. Docelowy poziom tej fali wzrostowej znajduje się w okolicach 261,8% zniesienia Fibonacciego. Oczekuję dalszych wzrostów w ramach fali 3 z 5, z celem na poziomie 1,4017.
Główne zasady mojej analizy:
1. Struktury falowe powinny być proste i zrozumiałe. Złożone struktury są trudne w handlu i często pociągają za sobą zmiany.
2. Jeśli nie ma pewności co do ruchów na rynku, lepiej na niego nie wchodzić.
3. Nigdy nie ma 100% pewności co do kierunku ruchu. Pamiętaj o zleceniach Stop Loss, aby zabezpieczyć swoje pozycje.
4. Analizę falową warto łączyć z innymi metodami analiz i strategiami handlowymi, aby uzyskać pełniejszy obraz rynku.
