Donald Trump ponownie wstrząsnął globalnym porządkiem, proponując nałożenie 10% ceł na kraje BRICS. W teorii ten krok ma osłabić Rosję, Iran oraz – na wszelki wypadek – połowę krajów rozwijających się. Jednak według brytyjskich analityków Rosja może nie tylko nie ucierpieć, ale wręcz postrzegać tę decyzję jako strategiczną korzyść.
Logika jest prosta. Obecna eskalacja napięć między Stanami Zjednoczonymi a Chinami działa bezpośrednio na korzyść Moskwy. Im więcej tarć handlowych, tym łatwiej Rosji zastępować amerykańskich dostawców na globalnym rynku energetycznym. Pekin nigdy nie był szczególnie skłonny do kupowania ropy od USA, więc naturalnym partnerem staje się Rosja.
Co więcej, rosnące ceny eksportu z krajów BRICS – od surowców po półprodukty – mogą przynieść nieoczekiwane korzyści rosyjskim producentom. Im droższy import, tym silniejszy impuls do zwiększenia krajowej produkcji. Paradoksalnie, cła mające na celu ukaranie mogą ostatecznie okazać się pomocne.
Jeśli Waszyngton posunie się dalej – zakłócając dominację dolara lub ograniczając dostęp do systemu SWIFT – kraje BRICS już dysponują alternatywami. CIPS i SPFS, ich własne systemy płatności, choć niedoskonałe, spełniają swoje zadanie.
Na końcu pojawia się również wątek geopolityczny. Jeśli państwa objęte taryfami zdecydują się zjednoczyć, Chiny mogłyby stanąć na czele "antycelnej koalicji", do której – oprócz Rosji – mogłyby dołączyć także kraje UE niezadowolone z działań Trumpa. To, co miało być groźbą, może przekształcić się w sojusz.
Jeśli ten scenariusz się zrealizuje, inicjatywa Trumpa może przejść do historii jako przykład, gdy cios wymierzony w grupę BRICS obrócił się przeciwko inicjatorowi.
