Chiny wydają się czerpać lekcję od innych krajów, czyniąc to z niezwykłą starannością. Gospodarka Chin stoi w obliczu potrójnego kryzysu: dług, deflacja i spadek liczby ludności wywierają ogromną presję na jej wyniki. Według Yardeni Research kraj wciąż polega na eksporcie.
Krajowy rynek nieruchomości znajduje się w swobodnym spadku od 26 miesięcy z rzędu — utknął w poważnych tarapatach. Ceny nowych mieszkań spadają, gospodarstwa domowe straciły zaufanie, a sprzedaż detaliczna rośnie jedynie o 3% rocznie — w bardzo wolnym tempie.
Ludowy Bank Chin desperacko stara się uratować sytuację, obniżając wymogi rezerwowe i stopy procentowe. Niemniej jednak, udzielanie kredytów szybko słabnie. Całkowita wartość kredytów bankowych osiągnęła zdumiewające 38 bln USD, a przeciętny chiński obywatel przypomina dłużnika, któremu ciężko złapać oddech pod ciężarem zobowiązań.
Rentowności obligacji rządowych są niższe niż 2%. W obliczu pesymizmu na rynku akcji inwestorzy szukają schronienia w określonych sektorach: akcje towarowe wzrosły o 77%, a akcje sektora opieki zdrowotnej o 67%. Mimo to szerszy rynek pozostaje bez zmian.
Próby rządu w celu stymulowania krajowej konsumpcji nie przyniosły rezultatu. Starzejące się społeczeństwo, słaby popyt oraz model skoncentrowany na eksporcie, który teraz wydaje się przestarzały, malują obraz tego, jak druga co do wielkości gospodarka świata zmaga się z próbą odbicia.
