FX.co ★ Wynalazki z czasów drugiej wojny światowej, które nadal są aktualne

Program kosmiczny

Ambitny program Trzeciej Rzeszy dotyczący stworzenia rakiet balistycznych V-2, sterowanych bomb powietrznych i szybowców rakietowych do bombardowania europejskich miast oznaczał początek lotów orbitalnych, lądowania na Księżycu i teleskopów kosmicznych.

Napędzane paliwem płynnym i wykorzystujące nawigację inercyjną, pociski balistyczne wywołały strach wśród ludności cywilnej, więc wykorzystano je także po wojnie.

Tak więc amerykańska rakieta Redstone PGM-11, która używała tej samej konfiguracji paliwa, była wykorzystywana w Stanach Zjednoczonych do 1964 roku. Na jednej z tych rakiet w 1967 roku została wysłana w kosmos satelita WRESAT. V-2 stał się również modelem dla sowieckich pocisków balistycznych serii P, których siódma wersja została wysłana przez Jurija Gagarina w kosmos w 1961 roku.

Pierwszy programowalny komputer

Komputer elektroniczny Koloss, stworzony przez brytyjskich naukowców w celu odszyfrowania kodu Lorentza, stał się pierwszym programowalnym komputerem na świecie. Składał się z 1500 lamp elektronicznych, liczba lamp wzrosła później do 2500.

Został użyty do określenia klucza szyfrowania, którego każdy znak został skompilowany z pseudolosowymi bitami, na przykład: 10010 XOR 11001 = 01011. Jeśli odszyfrowanie wiadomości zajmowało kilka tygodni, to od 1944 r., odkąd alianci wylądowali w Normandii, wynik był już znany po kilku godzinach. Z tego powodu dezinformacja wojsk niemieckich stała się możliwa.

W 1994 r. przywrócono roboczą wersję komputera Colossus Mark II, który działał mniej więcej tak samo, jak laptop z procesorem Pentium 2.

Samolot Turbojet

Wynalezienie silnika turboodrzutowego przypisuje się brytyjskiemu inżynierowi Frankowi Whittle'owi, który otrzymał patent na niego w 1930 roku. Jednak w tym czasie rozwój ten nie został należycie uwzględniony przez rząd brytyjski, a Trzecia Rzesza z niego skorzystała.

Messerschmitt Me-262 został pierwszym myśliwcem Luftwaffe. Za nim podążył pierwszy bombowiec odrzutowy Arado Ar 234, 1-silnikowy myśliwiec odrzutowy Heinkel He 162 („Wróbel”) i kilka innych.

Uzbrojony w 30-milimetrową armatę myśliwiec Me-262 mógł nawet walczyć z wrogimi samolotami uciekającymi przed atakami i był jakościowym skokiem w konstrukcji samolotów, ale nie mógł wygrać wojny.

Broń jądrowa

W momencie wybuchu II wojny światowej potencjał energii jądrowej był dobrze znany. Jednak nie wszyscy zdecydowali się przetestować je w praktyce.

W 1943 roku, dwa lata po stworzeniu teorii jądrowej reakcji łańcuchowej przez włoskiego fizyka Enrico Fermiego, uruchomiono słynny Manhattan Project, prowadzony przez amerykańskiego fizyka Roberta Oppenheimera i generała porucznika Lesliego Grovesa. Był to początek zimnej wojny i początek ery broni atomowej. Wkrótce po zakończeniu badań, w sierpniu 1945 r., Stany Zjednoczone zrzuciły na japońskie miasta Hiroszima i Nagasaki dwie bomby stworzone podczas projektu.

Nawigacja radiowa

Technologia radarowa powstała w latach 30. XX wieku na podstawie badań Roberta Watsona-Watta i jego asystenta Arnolda Wilkinsa, który pierwotnie miał za zadanie zbadać tzw. „Promienie śmierci”, nową broń Trzeciej Rzeszy.

Naukowcy poszli znacznie dalej, z powodzeniem przeprowadzając pierwszy na świecie eksperyment radarowy w celu wykrycia bombowca wroga. Wyniki testów w 1935 r. były ogromnym wkładem w dziedzinie obrony powietrznej, w tym samym roku R. Watson-Watt otrzymał patent na wynalazek radaru.

Radziecka wersja radaru, zaprojektowana i zainstalowana przez Jurija Konstantinowicza Korovina w Leningradzie, została przetestowana nieco wcześniej, w styczniu 1934 r., ale z nieznanego powodu nie została opatentowana.

Penicylina

Penicylina została przypadkowo odkryta przez Alexandra Fleminga w trakcie badań laboratoryjnych w 1928 r., ale uzyskać z niej pełnoprawny antybiotyk udało się dopiero po 10 latach.

W 1941 r. australijski naukowiec Howard Florey oraz brytyjski biochemik Ernst Chain, prowadząc badania strategiczne nad stworzeniem penicyliny medycznej, z powodzeniem opracowali złożony lek, a wkrótce jego produkcja została uruchomiona.

Naukowcy, którzy w 1945 r. wnieśli bezcenny wkład w rozwój medycyny, otrzymali Nagrodę Nobla.

Akvalang

Po raz pierwszy elementy tego sprzętu, a mianowicie pojemnik ze sprężonym powietrzem i wężem, zastosowano w 1860 roku. Ten wynalazek francuskiego inżyniera górnictwa Benoita Rukeyrola został wykorzystany w kopalni do regulacji przepływu powietrza z powierzchni.

W 1878 r. pojawiło się urządzenie do długiego pobytu pod wodą, które miało zamknięty układ oddechowy i groziło przekształceniem czystego tlenu w toksyczny gaz. Niemniej jednak podczas drugiej wojny światowej takie nurkowanie stało się standardowym sprzętem ratunkowym dla floty podwodnej.

Później, w 1943 roku, mechanizm został ulepszony: oficer marynarki Jacques-Yves Cousteau i inżynier Emile Ganian, którzy pracowali w okupowanej przez Niemców Francji, stworzyli aparat z otwartym układem oddechowym, w którym powietrze wydycha się bezpośrednio do wody. Ten bezpieczny typ nurkowania został później wykorzystany w skali globalnej.