FX.co ★ Pięć największych wojen handlowych w historii

Amerykańsko-kanadyjska wojna handlowa

Jeden z głównych konfliktów handlowych miał miejsce na początku XIX wieku. W tym czasie Kanada stała się konkurentem Stanów Zjednoczonych na rynku globalnym. Zajmowała pierwsze miejsce w eksporcie drewna do Anglii i Indii Zachodnich. Kraj stał się kanałem dostaw towarów angielskich kosztem amerykańskich firm handlowych. Nielegalny handel z Kanadą sparaliżował embargo USA na produkty Mglistego Albionu. Władze USA zainicjowały podwyżki ceł. Ameryka i Kanada rozpoczęły wojnę handlową trwającą 75 lat. Sytuacja wróciła do normy w 1994 r. wraz z wejściem w życie umowy NAFTA.

Ustawa Smootha-Hawleya

Ustawa została podpisana 17 czerwca 1930 r. i zapewniła wzrost taryfy o 20 tys. towarów importowanych. Rezultatem była reakcja wielu krajów, które podniosły cła na towary amerykańskie. Spowodowało to gwałtowny spadek handlu między Stanami Zjednoczonymi a krajami europejskimi. W rezultacie Ameryka pogrążyła się w wielkim kryzysie. Według statystyk import z USA spadł o 66%, z 4,4 mld USD w 1929 r. do 1,5 mld USD w 1933 r. Wielkość amerykańskiego eksportu spadła o 61%, z 5,4 mld USD do 2,1 mld USD, co negatywnie wpłynęło na PKB kraju.

Angielsko-irlandzka wojna handlowa

Eksperci uważają konflikt między Irlandią a Zjednoczonym Królestwem za karną operację handlową. Ta wojna trwała sześć lat, od 1932 do 1938 roku. Przyczyną konfliktu była odmowa władz irlandzkich zwrotu Wielkiej Brytanii za tak zwaną „zapłatę ziemi”. Fundusze na nie zostały pozyskane z pożyczek finansowych udzielonych przez Anglię irlandzkim rolnikom-najemcom. Konfrontacja handlowa osiągnęła punkt kulminacyjny i oba kraje nałożyły szereg ograniczeń, które poważnie zaszkodziły irlandzkiej gospodarce.

Wojny bananowe

Przyczyną wojen bananowych był także wzrost taryf. W 1993 r. Unia Europejska znacznie zwiększyła cła przywozowe na banany z Ameryki Łacińskiej do Europy. Właściciele plantacji bananów, głównie duże firmy amerykańskie, złożyli w tej sprawie osiem skarg do WTO. Konflikt handlowy trwał przez 20 lat. Ta konfrontacja handlowa zakończyła się dopiero w 2012 r.

Taryfa Melina

Ten konflikt jest uważany za lokalny. Taryfa, nazwana na cześć prawnika Melina, jest prawie nieznana poza Francją. Stała się końcem wolnego handlu między Wielką Brytanią a Francją. W 1892 r. Melin ogłosił ustawę wprowadzającą dwa rodzaje ceł. Jedną z nich jest maksymalna taryfa stosowana do towarów, dla których kraj produkujący nie zawarł specjalnej umowy z Francją. Druga to minimalna dla towarów objętych specjalną umową. Rezultatem była wojna handlowa z kilkoma krajami, której kulminacją było wprowadzenie dla wielu krajów minimalnych taryf.