FX.co ★ Futurystyczna architektura: 7 najlepszych nowatorskich projektów autorstwa Zahy Hadid

Galaxy Soho (Pekin, Chiny)

18-kondygnacyjny Galaxy Soho, który jest kompleksem handlowo-rozrywkowym, powstał w 2009 roku. Jego łączna powierzchnia to około 330 000 metrów kawadratowych. W ciągu trzech lat w Pekinie zbudowano cztery obiekty kopułowe połączone ze sobą lub zespolone pomostami. Główną cechą Galaxy Soho są zaokrąglone kształty przechodzące w płynnie zakrzywione platformy. Konstrukcja dopasowuje się do siebie we wszystkich kierunkach, tworząc panoramiczną architekturę i płynność kompozycji. Wspaniałe wewnętrzne dziedzińce Galaxy Soho są odzwierciedleniem klasycznych chińskich. Architektka na nowo zinterpretowała tradycyjną tkankę miejską. Do elewacji użyto kamiennych płyt i aluminium. Szereg elementów wnętrza wykonano ze szkła, sztucznego kamienia, stali nierdzewnej i gipsu.

Capital Hill Residence, należąca do Vladislava Doronina (Barvikha, obwód moskiewski)

Rosyjski przedsiębiorca Vladislav Doronin od lat jest właścicielem luksusowej rezydencji - Capital Hill, położonej w Barvikha. Jej budowę rozpoczęto w 2006 roku i zakończono 12 lat później. Rezydencja, położona w lesie sosnowym, została zaprojektowana w futurystycznym stylu. Składa się z jasnych bloków i szklanych elementów. Rezydencja przypomina statek kosmiczny, dzieląc się na dwie części: dolną (pochyłą) i górną. Oba bloki łączy przeszklona winda. W posiadłości znajdują się dwa salony, jadalnia, siłownia, sauna, łaźnia turecka i taras widokowy.

Muzeum MAXXI (Rzym, Włochy)

Narodowe Muzeum Sztuki XXI wieku (MAXXI) to jeden z najwspanialszych projektów Zahy Hadid. Ambitny projekt budynku powstał w 1998 roku. Architektka i jej zespół przyjęli za główną koncepcję przeplatające się gładkie linie, tworzące płynną bezgraniczną przestrzeń. Udało im się to osiągnąć za pomocą labiryntu zakrzywionych betonowych ścian, czarnych schodów i szklanego sufitu. Cechą szczególną muzeum jest ogromna przestrzeń na trzecim piętrze, z której roztacza sie widok na miasto.

Centrum Hejdara Alijewa (Baku, Azerbejdżan)

Eksperci uważają Centrum Hejdara Alijewa w Azerbejdżanie za jeden z najbardziej zachwycających projektów Zahy Hadid. W 2007 roku wymyśliła ona projekt tego niezykłego budynku, który w ciągu kilku lat stał się symbolem miasta. Centrum, położone pośród wieżowców mieszkalnych, o powierzchi ponad 57 000 metrów kwadratowych wyróżnia sie nowatorskim designem. Jego linie są pofalowane. Biała metalowa rama dachu ze szklanymi elementami stwarza wrażenie ciągłego ruchu lub płynnego przejścia z trójkąta w trapez i z prostokąta w równoległobok. W budynku znajdują się sale koncertowe, wystawowe i konferencyjne, muzeum i restauracja. Projekt wnętrza utrzymany jest w jasnych kolorach z falistymi przejściami. Na terenie budynku znajdują się ozdobne baseny i sztuczne jezioro.

Hotel Morpheus (Macau, Chiny)

Zaha Hadid stworzyła dla Chin kolejny bardzo orginalny budynek. Hotel Morpheus, który stanowi część kompleksu hazardowo-hotelowego City of Dreams, nie przypomina żadnej innej posiadłości ani w Makau ani na całym świecie. Szczególną cechą tego 40-piętrowego hotelu jest futurystyczna fasada, będąca pierwszym na świecie wieżowcem o swobodnej formie szkieletu z konstrukcją przypominającą geometryczną siatkę. Aby uzyskać efekt przewiewności, w budynek zostały wkomponowane puste przestrzenie, które mają nadawać mu wrażenie nieszczelnej struktury. Dzięki nietypowej konstrukcji światło wpadające do okien załamuje się w unikatowy sposób. Hotel dysponuje 770 pokojami, spa, basenem, częścią wypoczynkową, restauracjami i salami konferencynymi.

Pierresvives (Montpellier, Francja)

W 2012 roku Zaha Hadid stworzyła projekt budynku Pierresvives, który połączył archiwum wydziałowe, bibliotekę multimedialną i dział sportowy. Budynek przypominający zacumowany statek stał się, wraz ze starą zabudową z XIX wieku, elementem charakterystycznym małego francuskiego miasteczka. Wielu ekspertów uważa, że konstrukcja przypomina swoim wyglądem Drzewo Wiedzy ułożone poziomo. Efekt ten osiągnięto dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów - masywnych płyt betonowych, wstawek ze szmaragdowego szkła oraz złotych paneli pełniących rolę rolet okiennych.

London Aquatics Centre (Wielka Brytania)

Budynek London Aquatics Centre stał się prawdziwym skarbem pośród innych projektów stworzonych przez architektkę dla Europy. Został on zbudowany na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012, które odbyły się w Londynie. Zadaniem architektki było zbudowanie trzech gigantycznych basenów znajdujących się wewnątrz budynku. Zaprojektowano go, aby pomieścić 17 500 widzów. Koszt projektu wyniósł prawie 242 miliony funtów, zamiast zaplanowanych 75 milionów. Najdroższą częścią budynku okazał się dach ważący ponad 3000 ton. Jako główny materiał zastosowano beton. Dach budynku, pomimo swojej masywności, zdaje się unosić ponad miastem, naśladując falujący ruch wody.