FX.co ★ Najkrócej rządzący premierzy w historii Wielkiej Brytanii

Liz Truss

47-letnia Elizabeth Truss objęła urząd we wrześniu 2022 roku, ale musiała ogłosić rezygnację ze stanowiska premiera po zaledwie 45 dniach. Polityk nie wytrzymała presji kolegów. Większość członków rządzącej partii konserwatywnej nie aprobowała planu gospodarczego zaproponowanego przez L. Truss i zażądała jej rezygnacji. Przypomnijmy, że nowa premier od razu przystąpiła do realizacji jednego z punktów swojej kampanii wyborczej dotyczącego obniżenia podatków. Rząd obawiał się jednak, że jej inicjatywa może doprowadzić do poważnego kryzysu gospodarczego w Wielkiej Brytanii.

George Canning

George Canning to kolejny najkrócej urzędujący premier, który był przywódcą Wielkiej Brytanii przez 5 miesięcy od kwietnia do sierpnia 1827 roku. Przez tak krótki czas Canning wzmocnił międzynarodowe wpływy Wielkiej Brytanii. Pod jego rządami Wielka Brytania była jedną z pierwszych państw, które uznały niepodległość hiszpańskich kolonii w Ameryce Południowej i zajęły stanowisko popierające grecką wojnę o niepodległość. Uważa się, że Canning mógłby zrobić więcej dla swojego kraju, gdyby nie jego wczesna śmierć. Zmarł na gruźlicę w wieku 57 lat.

Andrew Bonar Law

Konserwatywny polityk Andrew Bonar Law jest jedynym premierem Wielkiej Brytanii, który urodził się poza granicami kraju. Kanadyjczyk został premierem Wielkiej Brytanii w październiku 1922 roku, ale wkrótce zdiagnozowano u niego śmiertelnego raka gardła. On zrezygnował ze stanowiska w maju 1923, sześć miesięcy po objęciu urzędu. Andrew Bonar Law zmarł jesienią tego samego roku w wieku 60 lat.

Alec Douglas-Home

Brytyjski konserwatywny polityk Alec Douglas-Home został premierem w 1963 roku, kiedy jego poprzednik Harold Macmillan zachorował i musiał zrezygnować ze stanowiska. Jednak A. Douglas-Home niedługo stał na czele państwa. W niecały rok przegrał wybory, a stanowisko premiera objął labourzysta James Harold Wilson.

Anthony Eden

Polityk Anthony Eden znany jest z uratowania kilku tysięcy Żydów przed Holokaustem podczas II wojny światowej. W latach 50-tych pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii i zastępcy premiera Winstona Churchilla. Nic dziwnego, że wiele osób poparło jego kandydaturę. Pogarszający się stan zdrowia zmusił Churchilla do ustąpienia ze stanowiska premiera. Na stanowisku premiera i lidera Partii Konserwatywnej w 1955 roku zastąpił go Anthony Eden. Jednak jego reputację wykwalifikowanego dyplomaty zrujnowała kontrowersyjna polityka zagraniczna i wewnętrzna, która wywołała masowe protesty w kraju. Jego krótkie premierostwo trwało 1 rok i 279 dni.

Gordon Brown

Poseł Partii Pracy Gordon Brown był premierem Wielkiej Brytanii przez 2 lata i 318 dni. Brown podał się do dymisji w związku z zaostrzającym się kryzysem politycznym w kraju. W wyborach parlamentarnych w Wielkiej Brytanii w 2010 roku po raz pierwszy od 36 lat ani Partia Konserwatywna, ani Partia Pracy nie uzyskały bezwzględnej większości głosów. Gordon Brown postanowił opuścić swoje stanowisko, aby jego partia mogła stworzyć koalicję z opozycją.