FX.co ★ 5 najbardziej znanych dynastii

Dynastia Burbonów

Burbonowie to jedna z najstarszych europejskich dynastii. Jest to gałąź dynastii Kapetyngów, która wywodzi się od Roberta z Clermont, najmłodszego syna króla Francji Ludwika IX, z 1272 roku. Historia rodu Burbonów sięga Ludwika I, księcia Burbonów, który panował w latach 1327- 1342. Członkowie tego rodu zasiadali na tronach we Francji, Hiszpanii i we Włoszech. Byli także książętami Parmy i królami Neapolu, Sycylii i Etrurii. Żyjący potomkowie rodu Burbonów rządzą Hiszpanią i Luksemburgiem.

Dynastia Windsorów

Ród Windsorów to brytyjska dynastia królewska. Zasiada na tronie od 1901 roku. Do 1917 roku była znany jako Dynastia Saksonii-Coburga-Gothy. Edward VII, Jerzy V, Edward VIII, Jerzy VI, Elżbieta II i Karol III to monarchowie tej dynastii. Ród Windsorów został założony przez Jerzego V 17 lipca 1917 roku. Poprzednia nazwa dynastii - ród Saksonii-Coburga-Gothy był pochodzenia niemieckiego. Monarcha musiał to zmienić ze względu na silne nastroje antyniemieckie wśród ludności w czasie I wojny światowej. Na początku XIX wieku krajem rządzili monarchowie z dynastii hanowerskiej, która powstała po śmierci królowej Anny w 1714 roku. W 1820 r., po śmierci Jerzego III, na tron wstąpiła jego wnuczka Wiktoria, córka księcia Edwarda. Królowa Elżbieta II była najdłużej panującą monarchinią w historii Wielkiej Brytanii. Za jej panowania dziesiątki razy zmieniali się premierzy, królestwo przekształciło się we Wspólnotę Narodów, a kraj przystąpił i wystąpił z Unii Europejskiej. Po śmierci królowej na tron wstąpił jej syn Karol III.

Dynastia Ming

Dynastia ta została założona przez Zhu Yuanzhanga. Jej członkowie rządzili Chinami w latach 1368-1644. Warto zauważyć, że jest uważana za ostatnią etniczną chińską dynastię. Rodzina Ming to następca dynastii Yuna, kierowanej przez Mongołów. Panowanie Zhu Yuanzhanga nazywane jest Wielkim Ming, gdyż był to najbardziej stabilny okres w Chinach. Gospodarka szybko się rozwijała. Kraj nawiązał stosunki i handel z innymi państwami. Dynastia Ming zapoczątkowała pierwsze kiełki kapitalizmu i była świadkiem rozwoju relacji towar-pieniądz. W czasach dynastii Ming otwarto pierwsze fabryki, a wielkość produkcji różnych towarów wzrosła. Powstały takie miasta, jak Pekin, Nanjing, Suzhou, Hangzhou i Guangzhou, pierwsze ośrodki gospodarcze i kulturalne. Później dynastia Ming została zastąpiona przez dynastię Qing.

Dynastia Tudorów

Tudorowie byli angielską rodziną królewską pochodzenia walijskiego, którzy zasiadali na tronie od 1485 do 1603 roku po panowaniu rodu Yorków. Panowanie Tudorów było okresem przejściowym w historii Wielkiej Brytanii. W tym czasie Europa Zachodnia przeszła od ideałów średniowiecza do epoki nowożytnej. Członkowie rodu Tudorów wprowadzili zmiany w administracji publicznej, stosunkach gospodarczych i handlowych oraz religii. Założyciel dynastii, Henryk VII, panował w latach 1485-1509. Jego ojciec był członkiem walijskiej rodziny arystokratycznej, a matka potomkinią lancasterskiej gałęzi rodu Plantagenetów. Królami i królowymi z dynastii Tudorów byli także Henryk VIII (1509-1547), Edward VI (1547-1553), Maria I (1553-1558) i Elżbieta I (1558-1603). Członkowie tej rodziny należą do najbardziej znanych angielskich monarchów.

Dynastia Romanowów

Romanowowie to rosyjska rodzina bojarów, która wywodzi się z końca XVI wieku. Panowanie dynastii Romanowów rozpoczęło się wraz z wstąpieniem na tron Michała I (Michaiła Fiodorowicza) w 1613 r., a zakończyło wraz z ostatnim carem Rosji Mikołajem II (Nikołajem Aleksandrowiczem) w 1917 r. Od 1721 r. członkowie rodu Romanowów nosili tytuły carów Rosji, królów Polski, wielkich książąt litewskich i fińskich, książąt Oldenburga i Holstein-Gottorp. Warto zauważyć, że poza granicami Rosji wciąż żyją potomkowie Romanowów. Około 200 z nich ma tytuły królewskie. Gdyby jednak w Rosji przywrócono monarchię, żaden z nich nie miałby prawa ubiegać się o tron rosyjski. Ród Romanowów ma powiązania z prawie wszystkimi królewskimi dynastiami świata.