FX.co ★ Siedem zachwycających miejsc Gruzji

Swanetia

Ten region Gruzji uznawany jest za jeden z najbardziej niedostępnych. Swanetię otaczają wysokie góry, a dotrzeć do niej można wyłącznie w ciepłych miesiącach. Wszystkie osady położone są w dolinach i nazywane są często „miastami wież” – ze względu na charakterystyczną średniowieczną zabudowę. Miejscowi mieszkańcy – Swani są bardziej waleczni niż mieszkańcy nizinnych regionów. Swanetia to jedno z najpiękniejszych miejsc w Gruzji. Znajdują się tu najwyższe i najbardziej malownicze szczyty Kaukazu – prawdziwy raj dla alpinistów. Latem wielu z nich podejmuje próbę zdobycia Uszby, jednej z najtrudniejszych gór całego pasma. Sercem regionu jest Mestia – otoczona górami, leży pośród gęstych lasów iglastych i alpejskich łąk. Nowoczesne budynki harmonijnie współistnieją tu z zabytkowymi konstrukcjami. Niedaleko Mestii położona jest Ushguli – najbardziej oddalona i zachwycająca część regionu, często określana jako „górskiej głuszy”. To najwyżej położona osada w Europie, zachowująca pełną autentyczność i niemal całkowitą izolację od świata zewnętrznego. Znajdują się tu także budowle wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Prowincja Racza

Ten region często nazywany jest „gruzińską Szwajcarią” i rzeczywiście trudno tu dotrzeć. Aby dostać się do Raczy, trzeba pokonać kilka górskich pasm, które niczym pierścień otaczają to wyjątkowe miejsce. Raczę otaczają majestatyczne Góry Raczyńskie, będące świadkami wielowiekowej historii. Wśród mieszkańców Gruzji prowincja ta cieszy się dużą popularnością. Zamieszkują ją głównie Gruzini-Raczyńcy – odrębna grupa etnograficzna – którzy prawie nie posługują się językiem rosyjskim. Podróż do Raczy na długo pozostaje w pamięci. Odwiedzających zachwyca dzika przyroda i tutejsze krajobrazy. Turystyka nie jest tu jednak szczególnie rozwinięta, a liczba atrakcji jest ograniczona. Wśród najbardziej imponujących miejsc warto wymienić malowniczy zbiornik wodny Szaori oraz unikalną cerkiew prawosławną w Nikorcmincie z finezyjnymi kamiennymi zdobieniami, wzniesioną w X wieku.

Mccheta

Mccheta to pierwsza stolica Gruzji i miejsce, które wielu uważa za duchowe i kulturowe centrum gruzińskiej cywilizacji. Położona niedaleko współczesnej stolicy – Tbilisi – zachowuje wyjątkowy charakter oraz niepowtarzalną atmosferę starożytności. W 2010 roku przeszła gruntowną renowację. Obecnie Mccheta jest miejscem szczególnie ważnym dla gruzińskich pielgrzymów, znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO i stanowi jeden z głównych kierunków turystycznych w kraju. Miasto ma bardzo długą historię – zostało założone przez Meschinów w V wieku p.n.e. (prawdopodobnie przybyłych z terenów dzisiejszej Turcji). Przez siedem wieków pełniło funkcję stolicy Wschodniej Gruzji, zanim status ten został nadany Tbilisi. Dziś Mccheta uważana jest za malownicze przedmieście stolicy – wyjątkowe miejsce z urzekającymi krajobrazami, bogactwem zabytków historycznych i religijnych. Region ten wyróżnia się łagodnym klimatem, który sprzyja zwiedzaniu o każdej porze roku.

Adżaria

Współczesna Adżaria większości turystów odwiedzających Gruzję kojarzy się przede wszystkim z wypoczynkiem nad morzem. Tymczasem ten wyjątkowy region ma do zaoferowania znacznie więcej. To starożytna kraina, tonąca w soczystej zieleni, zachwycająca naturalnym pięknem i unikalnym charakterem. Oprócz malowniczych plaż można tu podziwiać krystaliczne wodospady, gęste, aksamitne lasy, surowe pasma górskie, skaliste wąwozy i przejrzyste jeziora. Można tu również spotkać unikalne plaże z czarnym piaskiem. Adżaria to również ultranowoczesne Batumi – miasto będące wizytówką gruzińskiej urbanistyki, które zachwyca swoją architekturą. Obok budynków z czasów stalinowskich spotkać tu można tańczące fontanny i słynne „żywe” rzeźby – symbole całego regionu. Uważa się, że to właśnie w Adżarii rozpoczęła się masowa chrystianizacja Gruzji, zapoczątkowana przez apostoła Andrzeja. Jednak przez ostatnie 300 lat władze tureckie intensywnie propagowały tu islam. W rezultacie około 30% mieszkańców Adżarii stanowią dziś muzułmanie.

Kutaisi

Kutaisi to druga stolica Gruzji i jedno z najbardziej charakterystycznych miast kraju. Kurort ten położony na skalistym, stromym terenie, uważany jest za miejsce wyjątkowo spokojne i przytulne. Miasto zachwyca bogactwem historycznych artefaktów oraz malowniczymi krajobrazami. Zdaniem wielu badaczy Kutaisi należy do najstarszych miast świata – pierwsze wzmianki o jego istnieniu pochodzą z VI wieku p.n.e. Lokalne pejzaże urzekają intensywną zielenią, która harmonijnie współgra z miejską zabudową. Rzeka Rioni dzieli miasto na dwie części. Prawobrzeżna, historyczna część Kutaisi to skarbnica architektonicznych perełek i zabytków, wśród których znajduje się słynny Oqros Czardachi – dawna rezydencja władców Imeretii. Można tu również zobaczyć fragmenty murów obronnych z XIX wieku oraz nowoczesną siedzibę parlamentu Gruzji – budynek o unikalnym kształcie półkuli, wykonany ze szkła. Lewobrzeżna część miasta to nowoczesna dzielnica z licznymi wysokimi budynkami. Obie części łączą liczne mosty. Około 10 km od miasta znajduje się rezerwat Sataplia, znany z krasowych jaskiń i płaskowyżu z dobrze zachowanymi śladami dinozaurów.

Achalciche

Miasto Achalciche, położone u podnóża starożytnej twierdzy Rabati, uchodzi za jedno z centrów gruzińskiej kultury. W 2012 roku przeprowadzono kompleksową modernizację zabytkowej części miasta. Achalciche pełni również rolę ważnego węzła komunikacyjnego – krzyżują się tu dwie główne trasy: jedna prowadzi z Batumi do Tbilisi, druga w kierunku Turcji. Okolice miasta obfitują w atrakcje turystyczne. To właśnie stąd rozpoczyna się droga do Wardzii – skalnego miasta i jednego z najcenniejszych zabytków gruzińskiej architektury. W Achalciche znajduje się perła dziedzictwa historycznego – turecka twierdza Rabati o powierzchni 7 hektarów. Niegdyś miasto było stolicą paszaliku achalcicheńskiego – jednostki administracyjnej Imperium Osmańskiego. Dziś twierdza Rabati jest symbolem miasta i jego największą atrakcję.

Megrelia

Współczesna Megrelia znacząco różni się od innych regionów Gruzji. Charakteryzuje się dużym zagęszczeniem ludności, rozwiniętą infrastrukturą i wyższym poziomem życia niż w wielu innych częściach kraju. W późnym średniowieczu Megrelowie zachowali niezależność – od XVI do XIX wieku na tym obszarze istniało Księstwo Megrelii zarządzane przez dynastię Dadiani. W 1803 roku władca Megrelii uznał zwierzchnictwo Rosji, a 54 lata później wprowadzono tu rosyjską administrację. Po kolejnych dziesięciu latach księstwo zostało włączone do Imperium Rosyjskiego jako gubernia kutaiska. Dziś Megrelia zachwyca pięknymi krajobrazami i licznymi zabytkami architektury, w tym kanionem Martwili z krystalicznym wodospadem, parkiem książąt Dadiani, górskim płaskowyżem, kanionem Okace z nietypowymi kładkami i schodami oraz innymi atrakcjami. Unikalnego charakteru regionowi dodają historyczne budowle oraz ruiny starożytnego Królestwa Kolchidy, do którego – zgodnie z legendą – wyruszyli Argonauci po Złote Runo.