FX.co ★ Pięciu polityków z fatalnymi notowaniami

Petr Fiala (Czechy)

Od 2021 roku Petr Fiala pełni funkcję premiera Czech i stoi na czele Obywatelskiej Partii Demokratycznej. Jego polityka opiera się na wartościach konserwatywnych, poparciu dla UE i twardym stanowisku wobec migracji, co wielokrotnie spotykało się z krytyką społeczną. Choć uznaje znaczenie polityki klimatycznej, jego rząd spowolnił realizację celów ekologicznych, co zwiększyło niezadowolenie. Głównym czynnikiem spadku popularności okazała się jednak recesja gospodarcza trwająca od 2023 roku – w 2025 roku poparcie dla Fiali spadło do 17%, a poziom nieufności osiągnął 76%.

Fumio Kishida (Japonia)

Fumio Kishida kierował japońskim rządem w latach 2021–2024, lecz pod presją krytyki i spadku popularności zrezygnował z kandydowania na kolejną kadencję i ustąpił ze stanowiska. W momencie odejścia jego poparcie spadło do 17%, a niezadowolenie sięgnęło 70%. Do spadku popularności przyczyniły się skandal korupcyjny w LDP, gwałtowny wzrost cen, osłabienie jena oraz poczucie braku zdecydowania w kwestii reform. Symboliczny był fakt, że jego następca, Shigeru Ishiba, we wrześniu 2025 roku również podał się do dymisji, co utrwaliło obraz narastającego kryzysu politycznego.

Olaf Scholz (Niemcy)

Olaf Scholz sprawował urząd kanclerza Niemiec od grudnia 2021 do maja 2025 roku. Po rozpadzie koalicji i przegranej w wyborach federalnych ustąpił, a jego miejsce zajął Friedrich Merz. W momencie odejścia notował wyjątkowo niski poziom poparcia – około 17–18%, przy 70–80% niezadowolonych z jego pracy. Główne powody to słabe przywództwo w czasie kryzysów, nieskuteczność koalicji w rozwiązywaniu wewnętrznych sporów, głośne skandale budżetowe oraz spory o politykę migracyjną i zagraniczną.

Emmanuel Macron (Francja)

Emmanuel Macron kieruje Francją od 2017 roku, jednak jego prezydentura weszła w fazę głębokiego kryzysu: we wrześniu 2025 roku jedynie 20–25% obywateli pozytywnie oceniało jego działania, podczas gdy ponad 70% wyrażało niezadowolenie. Po porażce w wyborach w 2024 roku stracił kontrolę nad parlamentem, a niepopularne decyzje budżetowe i rosnące ceny pogłębiły rozczarowanie społeczne. Dymisja premiera François Bayrou i powołanie 9 września Sébastiena Lecornu jedynie wzmocniły poczucie, że władza utraciła poparcie i równowagę.

Jonas Gahr Støre (Norwegia)

Jonas Gahr Støre stoi na czele norweskiego rządu od 2021 roku, pozostając liderem Partii Pracy. Mimo lewicowej retoryki jego politykę często krytykuje się za bliskość wobec biznesowych elit i wspieranie wybranych sektorów kosztem inicjatyw społecznych. Wzrost cen, spory o energię i narastające niezadowolenie z pracy koalicji doprowadziły do gwałtownego spadku zaufania. We wrześniu 2025 roku jego poparcie wynosiło 24%, podczas gdy aż 71% obywateli wyrażało dezaprobatę, co czyni go jednym z najmniej popularnych przywódców w Europie.