FX.co ★ Dziesięć niesamowitych cudów natury

1. Chmury mammatus

Chmury mammatus to rzadkie zjawisko atmosferyczne, wyróżniające się charakterystycznymi zaokrąglonymi kieszeniami zwisającymi z dolnej warstwy chmur. Zwykle tworzą się w obrębie kowadeł chmur burzowych w okresach intensywnych turbulencji i wysokiej wilgotności. Chmury te pojawiają się po silnych burzach, gdy ciepłe i zimne masy powietrza gwałtownie się zderzają. Mimo złowieszczego wyglądu chmury mammatus nie są niebezpieczne i powstają w wyniku procesów konwekcyjnych i opadania wilgotnego powietrza.

2. Palce Śmierci (brinicle)

Palce Śmierci to rzadkie zjawisko podwodne znane jako brinicle – lodowe stalaktyty, które szybko rosną w dół w zimnej, słonej wodzie. Powstają w morzach polarnych, gdy przechłodzona solanka wydostaje się z nowo powstałego lodu morskiego, zamrażając otaczającą wodę. Brinicle porusza się w dół tak szybko, że momentalnie zamraża każde morskie żyjątko, które znajdzie się w zasięgu, pozostawiając za sobą na dnie ślad w postaci zamarzniętych koralowców i rozgwiazd.

3. Biała tęcza

Biała tęcza to zjawisko atmosferyczne przypominające zwykłą tęczę, ale prawie bezbarwne. Powstaje, gdy rozproszone światło słoneczne oddziałuje z drobnymi kropelkami wody we mgle – o średnicy mniejszej niż 0,05 mm – które są zbyt małe, aby wytworzyć żywe kolory widmowe, jak krople deszczu. Białe tęcze najczęściej można zobaczyć wczesnym rankiem nad polami, górami lub zbiornikami wodnymi, szczególnie przy niskich zachmurzeniu i wysokiej wilgotności powietrza. Wizualnie biała tęcza wygląda jak biały lub lekko pastelowy łuk.

4. Wieczne błyskawice w Wenezueli

Zjawisko to, znane jako błyskawica Catatumbo, występuje w miejscu, gdzie rzeka Catatumbo wpada do jeziora Maracaibo w Wenezueli. Przez 260 nocy w roku potężne burze z piorunami rozświetlają niebo na wiele godzin. Dzieje się tak dzięki połączeniu ciepłego powietrza znad jezior, wilgotnego i zimnego powietrza opadającego z Andów. Elementy te łączą się, tworząc niemal ciągłe wyładowania elektryczne widoczne z odległości setek kilometrów.

5. Tęcza księżycowa

Tęcza księżycowa to rzadkie zjawisko atmosferyczne występujące nocą, gdy światło księżyca załamuje się i odbija w kroplach wody, podobnie jak tęcza w ciągu dnia. Aby mogła się pojawić, Księżyc musi być w pełni lub prawie w pełni, niebo musi być czyste, a w pobliżu musi znajdować się źródło mgły lub rozprysku, na przykład wodospad. Ponieważ światło księżyca jest znacznie słabsze niż światło słoneczne, tęcze księżycowe zazwyczaj wydają się białe lub blade i często można je zobaczyć w pobliżu Wodospadów Wiktorii w Afryce lub Yosemite w USA.

6. Chwała (święte światło)

Chwała to optyczne zjawisko atmosferyczne, które pojawia się jako koncentryczne pierścienie kolorowego światła otaczające cień obserwatora rzucany na chmury lub mgłę. Powstaje, gdy światło słoneczne jest rozpraszane i załamywane przez drobne kropelki wody. Najczęściej obserwuje się je z dużych wysokości – takich jak szczyty gór lub okna samolotów – gdy cień obserwatora pada na zamgloną powierzchnię. Pierścienie są zazwyczaj słabsze niż w przypadku tęczy, ale tworzą wyraźny, świecący efekt halo.

7. Nadmorskie cappuccino (morska piana)

Morska piana, czasami nazywana „nadmorskim cappuccino”, powstaje, gdy materia organiczna – taka jak rozkładające się algi lub plankton – miesza się z wodą oceaniczną i rozprasza się przez wiatr i fale. To wzburzenie zatrzymuje powietrze w wodzie, tworząc gęstą, stabilną pianę, która przypomina piankę na czubku cappuccino.  Zjawisko to najczęściej występuje po burzach na wybrzeżach Australii, Nowej Zelandii i Republiki Południowej Afryki, gdzie zakwity glonów są częste.

8. Przejściowe zjawiska świetlne (Transient Luminous Events,TLE)

TLE to zjawiska atmosferyczne występujące na dużych wysokościach, m.in. „sprity”, „elfy” i „błękitne strumienie”. Te krótkie rozbłyski światła występują w górnych warstwach atmosfery – na wysokości od 40 do 100 km nad ziemią – podczas silnych burz. „Sprity” pojawiają się jako czerwone, rozgałęzione błyski, „elfy” jako świecące dyski, a „błękitne strumienie” jako wąskie, niebieskie stożki wystrzeliwujące w górę. Są one spowodowane interakcjami między silnymi wyładowaniami atmosferycznymi a jonosferą i zazwyczaj występują nad dużymi systemami burzowymi.

9. Chmura Morning Glory

Chmura Morning Glory to rzadki rodzaj chmury wirowej, która pojawia się jako długie, cylindryczne formacje rozciągające się na setki kilometrów. Najczęściej występuje w północnej Australii, szczególnie nad Półwyspem York, między wrześniem a listopadem. Chmury te powstają w wyniku interakcji bryzy morskiej i inwersji temperatury, które generują silne fale atmosferyczne. Wizualnie chmura Morning Glory przypomina gigantyczną, ruchomą rurę i może poruszać się z prędkością do 60 km/h.

10. Burza na Plutonie (błyskawica wulkaniczna)

Tak zwana „burza na Plutonie” odnosi się do zjawiska piorunów wulkanicznych – wyładowań elektrycznych zachodzących w chmurach pyłu podczas erupcji wulkanicznych. Wynika ono z tarcia między popiołem, skałami i gazami, które powoduje nagromadzenie ładunków elektrostatycznych i błyskawic. To dramatyczne zjawisko często obserwuje się podczas dużych erupcji w miejscach takich jak Islandia, Japonia czy Kamczatka w Rosji. Błyskawice mogą być tak intensywne, że rozświetlają całe niebo i są widoczne nawet z kosmosu.