FX.co ★ Najlepiej znane zwierzęta, które żyją najdłużej

Japońskie karpie koi

Według niektórych danych japońskie karpie koi mogą żyć dłużej niż sto lat.

Żywym potwierdzeniem tego jest szkarłatny karp o imieniu Hanako, który za życia zmienił kilku właścicieli i ustanowił absolutny rekord wśród przedstawicieli swojego gatunku: w czasie badań miał około 217 lat, po czym przeżył jeszcze prawie 10 lat.

Jednak niektórzy uczeni twierdzą, że liczba ta jest znacznie przesadzona. Mimo to udowodniono, że oczekiwana długość życia karpia zależy bezpośrednio od warunków jego siedliska.

Albatrosy Darkback

Średnia długość życia zwierząt tego gatunku wynosi 12–40 lat.

Obserwację najstarszej samicy albatrosa o ciemnych plecach, nazywanej „Mądrość”, prowadzi się od 1956 r., Więc obecnie jej wiek zbliża się do 65 lat. Ciekawe, że w swoich latach ptak wciąż przynosi potomstwo.

Mając rozpiętość skrzydeł około 3,7 m, Mądrość z łatwością pokonuje około 80 tysięcy kilometrów każdego roku. Biorąc pod uwagę jej podeszły wiek, można założyć, że całkowity dystans pokonany przez ptaka podczas jego życia jest porównywalny z czterema lotami z Ziemi na Księżyc i z powrotem.

Małże

Najstarsze znane zwierzę niekolonialne zmarło podczas transportu na miejsce badań.

Jest to małże o nazwie Ming, które zostało odkryte na północnym wybrzeżu Islandii w 2006 roku. Po policzeniu rocznych pasm na skorupie stało się jasne, że ma on co najmniej 500 lat.

Żółwie Madagaskarskie

Promienny żółw Tui Malila to jeden z najstarszych przedstawicieli świata zwierząt, który zmarł w wieku co najmniej 188 lat w 1965 r. I został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa.

Wśród żółwi z Madagaskaru jest wielu stulatków, ale często trudno jest ustalić dokładny wiek takich zwierząt, więc prawdopodobne jest, że absolutny rekord wieku nie został jeszcze zarejestrowany.

Wieloryby grenlandzkie

Te ssaki morskie z podrzędu wieloryba baleen żyją średnio 60-70 lat, jednak w ostatnich latach odkryto kilka osobników, które nosiły w swoich ciałach łupkowe i jadeitowe włócznie z XIX wieku. Naukowcy doszli do wniosku, że ssaki te przetrwały wielorybnictwo półtora wieku temu.