Rekordowy wzrost rentowności obligacji skarbowych zapewnił jedynie tymczasowe wsparcie dla amerykańskiej waluty. Powszechny przepływ kapitału z giełdy do obligacji rządowych doprowadził do rekordowego poziomu rentowności. Na przykład rentowność 10-letnich obligacji zbliżyła się do poziomu 5%, co stanowi najwyższą stopę od marca 2007 r. Rekordy biją także inne obligacje, przy czym stopa 5-letnich obligacji wynosi 4,9%, a stopa 30-letnich przekracza 5%, co jest najwyższą wartością od 23 lata. Ryzyko dodatkowej podwyżki stóp procentowych przez Rezerwę Federalną uległo wzmocnieniu po publikacji danych o inflacji w USA w zeszłym tygodniu. Pomimo sprzecznego charakteru raportów (z jednej strony przyspiesza zarówno Indeks Cen Producentów, jak i ogólny Indeks Cen Konsumenckich, a z drugiej spada bazowy CPI i bazowy indeks PCE), rentowności obligacji skarbowych rosną w szybkim tempie.
I choć tak się dzieje, a Wall Street ponosi straty (inwestorzy zareagowali negatywnie na wyniki spółek za III kwartał), para EUR/USD nadal utrzymuje się w granicach 5. pozycji. Innymi słowy, kurs utrzymuje się w tym samym przedziale już drugi tydzień z rzędu.
Fed odegrał w tym kontekście znaczącą rolę, szczególnie poprzez niektórych swoich przedstawicieli - dwóch członków Fed (Harker i Bostic) sugeruje ponowne utrzymanie stóp procentowych na stałym poziomie. Ich wypowiedzi były dość klarowne. Na przykład Patrick Harker, prezes Banku Rezerw Federalnych w Filadelfii, który ma w tym roku prawo głosu, stwierdził, że Fed nie powinien w tym momencie planować jakichkolwiek podwyżek, ponieważ mogłoby to wywołać nową presję w gospodarce. Zauważył również, że obecna polityka Fed wywiera wpływ na rynek nieruchomości, ponieważ wyższe stopy zniechęcają obecnych właścicieli do wystawiania swoich domów na sprzedaż. Parker uważa, że amerykański bank centralny prawdopodobnie zakończył cykl podwyżek stóp procentowych.
Podobne stanowisko wyraził Raphael Bostic, prezes Banku Rezerw Federalnych w Atlancie. Przedstawił on argumenty przeciwko dalszym podwyżkom stóp procentowych w USA, stwierdzając, że polityka pieniężna jest "restrykcyjna" i taka powinna być, mając na celu sprowadzenie inflacji w USA z powrotem do celu na poziomie 2%.
Inni urzędnicy Fed, którzy wypowiadali się w tym tygodniu, złożyli bardziej szczegółowe oświadczenia. Przykładowo Michelle Bowman przyznała, że choć inflacja stopniowo spada, to pozostaje na zbyt wysokim poziomie. Jej współpracownik Christopher Waller powiedział, że bank centralny może sobie pozwolić na obserwacje, zanim podejmie dalsze działania.
W obliczu takich wypowiedzi rynek przyjmuje, że Fed prawdopodobnie osiągnął szczyt w obecnym cyklu zacieśnienia polityki pieniężnej. W szczególności ekonomiści Commerzbanku w dalszym ciągu nie spodziewają się dodatkowych podwyżek stóp procentowych. Uważają, że pierwsza obniżka stóp nastąpi na początku III kwartału 2024 roku.
Według narzędzia FedWatch należącego do CME Group rynki wyceniają szanse na kolejną podwyżkę stóp procentowych w listopadzie na 6%. Jeśli chodzi o grudniowe posiedzenie, prawdopodobieństwo podwyżki stóp o 25 pb jest znacznie wyższe i wynosi blisko 40%. Sugeruje to, że rynek zasadniczo wycenił status quo na przyszły miesiąc, ale szanse na zacieśnienie polityki pieniężnej na grudniowym posiedzeniu nadal istnieją, oceniane z grubsza na 50/50.
Taka postawa pozwala dolarowi utrzymać swoją pozycję w stosunku do euro. Jednak para potrzebuje odpowiedniego impulsu, aby ustanowić mocny trend spadkowy. Podobnie, w przypadku korekty wzrostowej, potrzebny jest bodziec, aby para spadła do zakresu 1,04 lub wzrosła powyżej poziomu 1,0600.
Bilans może przesunąć się w jedną lub drugą stronę albo ze względu na wystąpienie prezesa Fed Jerome'a Powella, który przemawiał w Klubie Ekonomicznym w Nowym Jorku, albo ze względu na wydarzenia geopolityczne (takie jak eskalacja na Bliskim Wschodzie). Jeśli Powell zgodzi się z gołębimi urzędnikami Fed i zajmie ostrożne stanowisko (podkreślając spadek bazowego CPI i indeksu osobistych wydatków konsumpcyjnych, ignorując wzrost ogólnego CPI i PPI), dolar może znaleźć się pod presją. Byki mogłyby wówczas przetestować poziom oporu na poziomie 1,0630 (górna linia wstęgi Bollingera na wykresie dziennym). Jeśli jednak Powell zaproponuje kolejną podwyżkę stóp, prawdopodobieństwo podwyżki w grudniu wzrośnie. W takim przypadku niedźwiedzie będą miały powód, aby popchnąć parę w stronę poziomu 1,04.
Jeśli chodzi o geopolitykę, uwaga skupia się na Bliskim Wschodzie. Izrael nie rozpoczął operacji lądowej w Gazie, ale nie ma oznak deeskalacji konfliktu. Według niektórych doniesień Siły Obronne Izraela (IDF) finalizują przygotowania do operacji na dużą skalę. Z innych doniesień wynika jednak, że Waszyngton nie popiera scenariusza eskalacji, gdyż obawia się nasilenia kryzysu humanitarnego i ryzyka rozprzestrzenienia się konfliktu na inne państwa regionu Bliskiego Wschodu. Wielu ekspertów wojskowych i politycznych uważa, że w nadchodzących dniach okaże się, jaki scenariusz się spełni.
Z technicznego punktu widzenia na wykresie dziennym para EUR/USD znajduje się na środkowej linii wskaźnika wstęgi Bollingera, która pokrywa się z linią Tenkan-sen. Tymczasem linia Kijun-sen i chmura Kumo znajdują się poniżej chmury Kumo. Sytuację tę cechuje niepewność, a traderzy mają tendencję do realizacji zysków, gdy para zbliża się do 5. pozycji lub do granic 6. poziomu cenowego. Byczy scenariusz będzie miał miejsce w przypadku, gdy cena ustabilizuje się powyżej celu 1,0630 (górna linia wstęgi Bollingera na wykresie dziennym). Aby wznowić trend spadkowy, sprzedający muszą ustabilizować cenę poniżej poziomu 1,0450 (dolna linia wstęgi Bollingera w tym samym przedziale czasowym).
