Wszystko jest względne. Gdy inflacja nie jest już przedmiotem szczególnego zainteresowania rynków finansowych, to skupiają się one na recesji, ale dla polityków nadal jest inaczej. Donald Trump nieustannie krytykuje Demokratów za wysoką inflację. Trzeba przyznać, że Republikanin ma rację – ceny rzeczywiście poszybowały w górę w latach 2022 i 2023. Jednak obietnice byłego prezydenta, że sprowadzi je do minimalnego poziomu, są mało wiarygodne.
Plan Trumpa zakłada zwiększenie wydobycia ropy, co wpłynęłoby następnie na ceny benzyny, pozwoliłoby Amerykanom zaoszczędzić pieniądze i pozwoliłoby im inwestować gdzie indziej. Jednak w rzeczywistości ceny energii nie mają już tak znaczącego wpływu na CPI jak kiedyś. Walka z inflacją wymaga czegoś innego – czegoś, na co może wpłynąć polityka pieniężna Rezerwy Federalnej.
Dynamika i struktura amerykańskiej inflacji
Zatem jeśli Trump zamierza zwiększyć wydobycie ropy naftowej, jednocześnie wywierając presję na Rezerwę Federalną, aby gwałtownie obniżyła stopy procentowe, nie przyniesie to żadnych znaczących rezultatów. Tymczasem prezes Fed, Jerome Powell, i jego zespół przygotowują się do ogłoszenia rozpoczęcia cyklu łagodzenia polityki pieniężnej we wrześniu, a Jackson Hole jest idealnym miejscem na takie oświadczenie.
Rynek już teraz oczekuje, że Fed rozpocznie łagodzenie polityki pieniężnej w pierwszym miesiącu jesieni. Dlatego też, jeśli Powell nie da jakichkolwiek wskazówek, powinniśmy spodziewać się wyprzedaży amerykańskich indeksów giełdowych i EUR/USD. Jedyną przewagę, jaką niedźwiedzie mają na głównej parze walutowej, jest milczenie przewodniczącego Fed i obawy przed dojściem Trumpa do władzy.
Pomimo słabości gospodarki strefy euro pozytywne wydarzenia w innych krajach, w tym w Wielkiej Brytanii, Japonii, Chinach i USA, wspierają euro jako walutę procykliczną, która ostro reaguje na ożywienie światowej gospodarki, nawet pod przewodnictwem USA. Nie sądzę, aby dane dotyczące aktywności gospodarczej w Europie znacząco odbiegały od prognoz ekspertów Bloomberga w sposób, który miałby negatywny wpływ na EUR/USD. Niewielkie rozbieżności pozwalają na zakup głównej pary walutowej w przypadku spadków cen.
Oprócz Jackson Hole i publikacji danych PMI dla strefy euro w połowie tygodnia nastąpi kolejne ważne wydarzenie tygodnia - publikacja protokołu z lipcowego posiedzenia FOMC. Na tym posiedzeniu Fed podjął decyzję o utrzymaniu stopy funduszy federalnych na niezmienionym poziomie 5,5%, jednak zmiana retoryki wywołała zaniepokojenie inwestorów. Co dokładnie bank centralny miał na myśli? Inwestorzy będą starali się znaleźć odpowiedź w protokole.
Technicznie rzecz biorąc, długie pozycje utworzone z poziomu 1,1 w EUR/USD wydają się niepewne na wykresie dziennym. Odbicie od kluczowych poziomów 1,1065 i 1,1110 lub niezdolność byków do utrzymania górnej granicy przedziału wartości godziwej 1,0845-1,1040 będzie podstawą do sprzedaży.
