"To my byliśmy pierwsi, a wy potraficie tylko naśladować." To Stany Zjednoczone rozpoczęły wojny handlowe, nałożyły najszersze cła od początku XIX wieku, przyznały okres odroczenia, a teraz planują rozesłać do innych krajów pisma ze szczegółami dotyczącymi stawek celnych. Reszta świata musi zdecydować, czy odpowie cłami odwetowymi. Do wygaśnięcia odroczenia pozostało zaledwie 10 dni, a Donald Trump ogłosił — "Nie liczcie na litość!" Pismo może nawet zawierać kartkę z pozdrowieniami: zamiast 10% zapłacicie 25%.
Wraz ze zbliżaniem się daty granicznej napięcie rośnie. Sekretarz Skarbu, Scott Bessent, poinformował, że po 9 lipca obowiązujące 10% cło może zostać utrzymane lub podwyższone. Wszystko zależy od tego, czy dane państwo prowadzi negocjacje handlowe ze Stanami Zjednoczonymi w dobrej wierze, czy nie. Jednak Trump później stwierdził, że może nałożyć wyższe cła jednostronnie — nawet przed 9 lipca. "Możemy zrobić, co chcemy!" — oświadczył.
Dynamika inflacji w Niemczech
Teoretycznie kraj nakładający cła powinien doświadczyć wzrostu inflacji. W przypadku kraju objętego cłami wzrost cen konsumpcyjnych powinien natomiast spowolnić. Cła wpływają na popyt krajowy, a wynikające z tego spowolnienie gospodarcze znajduje odzwierciedlenie w CPI. Takie właśnie tendencje zaczynają być widoczne w Niemczech i innych państwach strefy euro. W czerwcu tempo wzrostu cen konsumpcyjnych uległo wyhamowaniu. Oczekuje się również, że inflacja w całej strefie euro spadnie do poziomu 1,9%.
W teorii oznacza to, że Europejski Bank Centralny powinien wznowić cykl łagodzenia polityki pieniężnej i obniżyć stopę depozytową poniżej 2%. Jednak wypowiedzi członków Rady Prezesów sugerują, że proces ten został już zakończony lub dobiega końca. Rynek instrumentów pochodnych wycenia jedynie jedną obniżkę o 25 punktów bazowych, do poziomu 1,75%, do końca 2025 roku.
W przypadku Rezerwy Federalnej sytuacja wygląda inaczej. Niezależnie od tego, czy chodzi o presję Białego Domu na Jerome'a Powella, trwający trend dezinflacyjny, czy też o schłodzenie rynku pracy i gospodarki, rynek kontraktów futures obecnie wycenia ponad 60 punktów bazowych obniżek stóp. Oznacza to dwa etapy łagodzenia polityki pieniężnej do końca bieżącego roku, przy niemal 50% prawdopodobieństwie trzeciego. Jak w takim scenariuszu dolar amerykański miałby uniknąć spadków?
Oczekiwania rynkowe dotyczące stóp Fed i PKB USA
Rozbieżności w polityce pieniężnej, odpływ kapitału ze Stanów Zjednoczonych do Europy, utrata zaufania do dolara w związku z atakami Trumpa na Fed oraz inne czynniki doprowadziły do przesunięcia kursu EUR/USD w strefę ponad trzyletnich maksimów. Pytanie brzmi: czy para zdoła się skonsolidować na tych poziomach? Wszystko zależy od danych z amerykańskiego rynku pracy za czerwiec.
Z technicznego punktu widzenia, na wykresie dziennym para EUR/USD znajduje się w krótkoterminowej konsolidacji w pobliżu trzyletnich maksimów. Wybicie powyżej lokalnego szczytu na poziomie 1,175 będzie sygnałem do zwiększenia długich pozycji w euro względem dolara. Z kolei spadek poniżej 1,1675 otworzy drogę do korekty.
