Kontrakty terminowe na ropę Brent znów zaczęły tracić na wartości, spadając do poziomu 70 dolarów w obliczu nasilających się obaw globalnych. Inwestorzy koncentrują uwagę na nowej fali napięć handlowych ze strony USA, obejmującej Brazylię, cła i rynek miedzi. Wszystko wskazuje na to, że to dopiero początek.
Presję na notowania zwiększył także raport EIA. Zamiast oczekiwanego spadku zapasów ropy o 2,1 mln baryłek, odnotowano ich wzrost o 7,1 mln. Wielu uczestników rynku, którzy liczyli na dalsze wzrosty, musiało zrewidować swoje oczekiwania.
Warto jednak zaznaczyć, że raport zawiera również pozytywne elementy. Zapasy benzyny i destylatów spadły, co wskazuje na utrzymujący się popyt na gotowe produkty, szczególnie istotny w sezonie wakacyjnym w USA. To oznacza, że fundamentem rynku nie jest tylko strach, lecz także realny popyt.
Sytuacja na Morzu Czerwonym znów budzi niepokój – eskalacja konfliktu zakłóca dostawy, co tymczasowo wspiera notowania Brent. Mimo to rynek koncentruje się głównie na fundamentach: popycie i podaży.
Kluczową rolę odgrywa tu OPEC+, który planuje zwiększyć wydobycie we wrześniu. Osiem krajów planuje zakończyć dobrowolne ograniczenia, a Zjednoczone Emiraty Arabskie mają zwiększyć swoją kwotę produkcyjną. W tym kontekście szczególnie symboliczna wydaje się decyzja kartelu o obniżeniu prognoz globalnego popytu na ropę w perspektywie najbliższych czterech lat.
Powodem tego jest spowolnienie wzrostu gospodarczego w Chinach. Prognoza na 2026 rok została obniżona do 106,3 mln baryłek dziennie (z wcześniejszych 108 mln), a na 2029 – do 111,6 mln (o 700 tys. mniej niż poprzednio), co stanowi wyraźny sygnał dla rynku. Wzrost podaży sprawia, że popyt przestaje gwarantować stabilność rynku.
Warto jednak podkreślić, że OPEC nie ogłasza końca ery ropy. Krajom członkowskim zależy na zaznaczeniu, że szczyt popytu wciąż przed nami, a w dłuższej perspektywie zużycie surowca będzie rosło, głównie za sprawą rozwijających się krajów. To istotny sygnał, choć niewystarczający, by powstrzymać krótkoterminową zmienność na rynku.
Analiza techniczna: Brent w strefie strachu i nadziei
Brent dwukrotnie nie zdołał pokonać oporu przy 70,70 dolarów, a obecne odbicie od tego poziomu może wskazywać na kształtowanie się formacji podwójnego szczytu – technicznego sygnału zwiastującego możliwą korektę.
Wsparcie wciąż znajduje się w pobliżu 70 dolarów, jednak obecnie sprawia wrażenie kruchego. W przypadku jego przełamania otworzy się przestrzeń do spadku w kierunku 68,70, a następnie - 67,50 dolarów. W okolicach 68,70 znajduje się 200-okresowa średnia krocząca na wykresie 4-godzinnym – kluczowy poziom dla krótkoterminowych decyzji inwestycyjnych.
Wskaźnik RSI na wykresie 4-godzinnym utrzymuje się w strefie neutralnej, ale wykazuje tendencję spadkową, co wskazuje na słabnący impet i rosnące ryzyko korekty.
Powrót do scenariusza wzrostowego wymagałby wzrostu i konsolidacji powyżej poziomu 70,70 dolarów, wówczas możliwy byłby ruch w górę w kierunku 71,80 i 73,20 dolarów.
Rynek gazu
Kontrakty terminowe na gaz ziemny w USA ponownie znalazły się pod presją – spadek o 5% w ciągu dnia zepchnął cenę po raz pierwszy od półtora miesiąca poniżej poziomu 3,20 USD/MMBtu. Teoretycznie warunki rynkowe sprzyjają kupującym: fala upałów w USA nie ustępuje, klimatyzatory pracują pełną parą, zapotrzebowanie na energię pozostaje wysokie, a eksport LNG rośnie. Jednak rynek nie reaguje na pogodę, lecz na dane – a dane studzą nastroje.
Wydobycie w 48 stanach kontynentalnych w lipcu osiągnęło nowy rekord – 106,7 mld stóp sześciennych dziennie wobec 106,4 mld w czerwcu. Jednocześnie poziom zapasów gazu jest już o 6% wyższy od średniej pięcioletniej. Analitycy spodziewają się jedenastego w ciągu ostatnich dwunastu tygodni ponadnormatywnego przyrostu. Utrzymująca się nadpodaż ogranicza wpływ wysokich temperatur.
Faktycznie, eksport LNG się odbudowuje – po przestojach technicznych terminale osiągnęły poziom 15,6 mld stóp sześciennych dziennie, co stanowi silny czynnik wsparcia, choć jego wpływ ma charakter długoterminowy.
W krótkim terminie rynek dostrzega narastającą nadpodaż i zakłada jej dalszy wzrost – zwłaszcza w świetle prognoz sugerujących, że poziomy zapasów mogą przekroczyć oczekiwania jeszcze przed jesienią.
Analiza techniczna: gaz przebił kluczowe wsparcie i szuka nowego dna
Po spadku poniżej 3,20 USD/MMBtu notowania gazu ziemnego zmierzają w stronę krytycznej strefy wsparcia 3,12–3,04 USD, czyli majowych minimów. Przebicie poziomu 3,21 USD stanowiło istotny sygnał spadkowy, ponieważ wcześniej ten obszar skutecznie zatrzymywał korekty i wielokrotnie wyznaczał początek odbicia.
Wskaźnik RSI na wykresie dziennym dynamicznie spada, jednak nie dotarł jeszcze do strefy wyprzedania, co pozostawia przestrzeń na dalsze spadki – zwłaszcza jeśli kolejne dane o zapasach ponownie przewyższą oczekiwania.
W przypadku stabilizacji powyżej 3,12 USD rynek może przetestować poziom 3,28 USD jako najbliższy opór. Niemniej jednak dominuje trend spadkowy, a o potencjalnym odwróceniu będzie można mówić dopiero po wzroście powyżej 3,37 USD. Do tego czasu każda korekta w górę może być postrzegana jako okazja do zajęcia nowych pozycji krótkich.
