Brent przebiła strefę 67,8–68 dolarów i po raz pierwszy od tygodni zyskała szansę na ruch w stronę 70 dolarów. Wsparciem okazały się sygnały z OPEC+: uczestnicy spotkania 7 września są skłonni zrobić przerwę w zwiększaniu wydobycia i utrzymać obecne kwoty.
Taki krok zmniejsza obawy o nową falę podaży jesienią. Jednocześnie napięcia wokół konfliktu rosyjsko-ukraińskiego podtrzymują premię ryzyka w cenach.
Rynek koncentruje się obecnie na wypowiedziach Donalda Trumpa i sierpniowych danych z USA: łagodniejszy ton i oznaki spowolnienia mogą osłabić dolara i wesprzeć surowce przez oczekiwania na obniżkę stóp.
Sytuacja w przepływach pozostaje mieszana. Indie nadal balansują między dostawcami, a dyskonto na ropę Urals wobec Brent wzrosło do 3–4 dolarów przy dostawach na przełomie września i października, zwiększając konkurencyjność rosyjskiej ropy w Azji. Waszyngton wciąż naciska na New Delhi, a awarie i remonty w rosyjskich rafineriach okresowo zmieniają kierunki dostaw.
Wśród lokalnych czynników rynek koncentruje się na powrocie Syrii na mapę eksportową, obniżce cen paliwa lotniczego przez Petrobras i wahaniach popytu w Chinach, gdzie PMI spadł poniżej 50.
Obraz techniczny
Przebicie 67,8–68 dolarów otworzyło drogę do EMA 200 przy 70,35 dolarów. Wczorajszy ruch jednak nastąpił na mało aktywnym rynku z powodu święta w USA, co zwiększa ryzyko ponownego testu.
Kluczowe dla byków będzie utrzymanie 67,8–68 dolarów jako wsparcia. Dopiero stabilizacja powyżej tej strefy i wzrost wolumenu otworzą drogę do 69,2–69,5 dolarów, a następnie w kierunku 70,3–70,5 dolarów.
Przebicie wsparcia na 67,8 dolarów szybko sprowadzi cenę z powrotem do dobrze znanego kanału spadkowego, z najbliższymi poziomami wsparcia na 66,6 i 65,0 dolarów; dalszy spadek poniżej tych wartości otworzy drogę do 63,7 dolarów i wznowi dyskusję o średnioterminowym rynku niedźwiedzia.
Lokalnie struktura rynku pozostaje krucha: część ostatnich wzrostów była efektem zamykania krótkich pozycji, dlatego retest wsparcia i ewentualny ruch w górę wyglądałby bardziej przekonująco niż bezpośrednie wybicie bez potwierdzających sygnałów.
Gaz – analiza fundamentalna
Amerykański gaz ziemny powrócił do poziomu 3 dolarów za MMBtu, odrabiając straty po dziewięciomiesięcznym minimum na 2,73 dolarów. Po stronie podaży pojawiły się nowe czynniki: rynek oczekuje bardziej stabilnej podaży na początku jesieni, a ograniczenie eksportu rosyjskiego LNG w ujęciu rocznym zmienia globalne przepływy na korzyść USA, zwiększając zewnętrzny popyt na amerykańskie surowce.
Z danych wynika, że zapasy są teraz o około 3,4% niższe niż rok temu, ale ich poziom wciąż jest wystarczający. W dłuższej perspektywie rynek zyskuje pewność dzięki prognozom największych producentów o wzroście globalnego zapotrzebowania na gaz o ponad 20% w ciągu najbliższych 25 lat, wraz ze stopniowym ograniczaniem wykorzystania węgla na świecie. Ogólnie perspektywy rysują się optymistycznie: mniej surowca zarówno na polach wydobywczych, jak i u konkurencji, stabilne dostawy do amerykańskich terminali LNG oraz umiarkowanie niskie uzupełnianie magazynów.
Gaz – analiza techniczna
Kluczowy sygnał już się pojawił – kurs przełamał długi trend spadkowy. Pierwsza próba wzrostu powyżej 3,064 dolarów nie powiodła się i cena cofnęła się do poziomu wsparcia 2,923 dolarów, gdzie kupujący znów próbują przejąć kontrolę.
Dopóki cena utrzymuje się powyżej 2,90 dolarów, możliwy jest powrót w okolice 3,064 dolarów, a potem wzrost do 3,10–3,15 i być może nawet 3,20 dolarów.
Spadek poniżej 2,90 dolarów osłabi impet i przywróci handel do bocznego zakresu 2,85–2,90 dolarów, z ryzykiem ponownego testu 2,82–2,80 dolarów. Oscylatory na interwale czterogodzinnym wskazują na przegrzanie rynku, dlatego najbardziej konstruktywny dla byków scenariusz zakłada krótki spadek do strefy 2,92–2,95 dolarów i ruch w górę przy rosnącym wolumenie.
