Kontrakty terminowe na ropę Brent w piątek przekroczyły poziom 70 USD za baryłkę, wykazując oznaki stabilizacji po gwałtownym spadku. Jednak nastroje na rynku pozostają niedźwiedzie – bieżący tydzień może okazać się najgorszym od października, a seria tygodniowych strat najdłuższą od grudnia 2023 roku.
Wśród głównych czynników wywierających presję na notowania surowca można wymienić globalne ryzyko handlowe oraz oczekiwania dotyczące wzrostu podaży.
Czynniki fundamentalne
Prezydent USA ogłosił odroczenie 25% ceł na towary z Meksyku i Kanady do 2 kwietnia, jednak Kanada nie wycofa się ze swoich działań odwetowych. Nowe cła wobec Chin wejdą w życie już w przyszłym tygodniu.
Dodatkową presję na rynek wywiera decyzja OPEC+ o wznowieniu wydobycia w kwietniu. Ponadto planowane jest uruchomienie rurociągu Kirkuk-Ceyhan oraz zwiększenie wydobycia na kazachskim złożu Tengiz, co potęguje obawy o nadpodaż surowca.
Jednak w ostatnich dniach sytuacja zaczęła się zmieniać. Łagodniejsze podejście USA do ceł oraz zaostrzenie sankcji wobec irańskiej ropy częściowo złagodziły presję rynkową, co pozwoliło cenom ropy ustabilizować się, a ropa zaczęła stopniowo odrabiać straty.
Podczas czwartkowej sesji cena ropy Brent ponownie spadła poniżej 70 USD za baryłkę i zamknęła się na poziomie 69,8 USD. Obecnie obserwujemy niewielki wzrost – notowania wzrosły o 0,6%.
Dzisiaj warto zwrócić uwagę na dane Baker Hughes dotyczące liczby aktywnych platform wiertniczych.
Analiza techniczna ropy
Po kilku tygodniach spadków ropa Brent podejmuje próbę odbicia. Notowania przebijają lokalne poziomy oporu, co poprawia perspektywę krótkoterminową.
Walka o poziom 70 USD za baryłkę trwa. Najbliższy poziom oporu znajduje się na 70,7 USD, a mocniejszy stanowi niedawno przełamana strefa 71,2 USD.
Przekroczenie tego poziomu mogłoby wzmocnić byczy impet, natomiast nieudana próba wybicia zwiększy presję ze strony sprzedających.
Gaz ziemny: korekta czy szansa na wzrost?
Kontrakty terminowe na gaz ziemny kontynuują korektę, jednak obecna sytuacja techniczna sugeruje możliwość lokalnego odbicia. Wskaźnik RSI na wykresie godzinowym zbliża się do strefy wyprzedania, co może sygnalizować nadchodzące odwrócenie trendu.
Kluczowy zakres wsparcia mieści się w przedziale 4,067–4,167 USD za MMBtu. Poniżej tego zakresu przebiega linia krótkoterminowego trendu, która może stanowić dodatkową barierę dla dalszych spadków.
Czynniki makroekonomiczne
Zgodnie z raportem EIA cena spot Henry Hub w tygodniu zakończonym 5 marca wzrosła z 3,91 USD do 4,40 USD za MMBtu. Natomiast na rynkach międzynarodowych obserwuje się spadek notowań.
W Azji Wschodniej średnia tygodniowa cena LNG obniżyła się do 13,87 USD/MMBtu, a na holenderskim hubie TTF do 13,55 USD/MMBtu. Rok temu w analogicznym okresie ceny były znacznie niższe – wynosiły odpowiednio 8,36 USD i 8,38 USD.
Kluczowe wnioski z raportu:
Średni całkowity wolumen dostaw gazu ziemnego wzrósł o 0,7%.
Konsumpcja gazu ziemnego w USA spadła o 14,5%.
Eksport LNG z USA zmniejszył się o 1,8%.
Zapasy gazu ziemnego są o 11% niższe od średniej pięcioletniej, a także o 25% niższe niż w analogicznym okresie ubiegłego roku.
Średni wolumen poboru gazu z magazynów jest o 25% wyższy od średniej pięcioletniej dla tego okresu.
